tunes

Τετάρτη 26 Οκτωβρίου 2011

Η πλατεία Ομονοίας ξαναγεννιέται!



Το ξενοδοχείο La Mirage στην "καρδιά" του κέντρου της Αθήνας σχεδιάζεται να γίνει η πρώτη μεγάλη νησίδα ζωής για την επιστροφή της κατοίκησης στην περιοχή, με την μετατροπή του σε φοιτητική εστία. Τα σχέδια του υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής για το ιστορικό κέντρο οδήγησαν στη συνεργασία με το Δήμο Αθηναίων αλλά και το υπουργείο Εθνικής Αμυνας, καθώς αφορούν το ξενοδοχείο La Mirage, που ανήκει στο Μετοχικό Ταμείο Αεροπορίας.
Οι τρεις πλευρές προχώρησαν στην υπογραφή προγραμματικής σύμβασης, με βάση την οποία το κτίριο θα ανασκευαστεί και αναδιοργανωθεί ώστε να λειτουργεί ως άτυπο ξενοδοχείο, παρέχοντας μία σειρά από βασικές υπηρεσίες:
  • ελκυστικό ενοίκιο 200 ευρώ μηνιαίως
  • φύλαξη υψηλής ασφάλειας όλο το 24ωρο
  • κοινόχρηστοι χώροι υποδοχής
  • μεγάλο εστιατόριο
  • παροχές ξενοδοχειακού τύπου με επιπλέον χρέωση (καθαριότητα δωματίου, φροντίδα ρουχισμού)
Στόχος είναι οι εργασίες να έχουν ολοκληρωθεί μέχρι το καλοκαίρι, ώστε από το Σεπτέμβριο να είναι έτοιμο να είναι έτοιμο να λειτουργήσει, με την έναρξη του νέου ακαδημαϊκού έτους.
Τα κεφάλαια που απαιτούνται θα αντληθούν από το Πράσινο Ταμείο (τις εισφορές από την τακτοποίηση αυθαιρέτων, ημιυπαίθριων κτλ) και η υλοποίηση θα γίνει από το Δήμο Αθηναίων.
Η πρώτη μεγάλη παρέμβαση θα λειτουργήσει πιλοτικά για αντίστοιχες επόμενες. Στο κέντρο της Αθήνας υπάρχουν πολλά ακόμη εμβληματικά κτίρια που παραμένουν σήμερα είτε άδεια είτε υπολειτουργούν.
ΠΗΓΉ http://www.kala-nea.gr/www.ethnos.gr

Η κατάργηση της δημοσίευσης ισολογισμών χτυπά τον οικονομικό Τύπο



Μεγάλες ανατροπές έρχονται στο χώρο των media, καθώς η επικείμενη κατάργηση της υποχρεωτικής δημοσίευσης ισολογισμών θα οδηγήσει σε κλείσιμο όλες τις ημερήσιες οικονομικές εφημερίδες και πολλές πολιτικές, ενώ παράλληλα θα στερήσει σημαντικούς πόρους από τα ασφαλιστικά Ταμεία των εργαζομένων στον Τύπο Την κατάργηση της υποχρεωτικής δημοσίευσης ζητά επιτακτικά πλέον η τρόικα, διαπιστώνοντας ότι δεν δεν έχουν υλοποιηθεί όσα αναφέρονται στο Μνημόνιο για «μείωση του κόστους δημοσίευσης οικονομικών στοιχείων από εταιρίες», στα πλαίσια γενικότερων ρυθμίσεων για τη βελτίωση του επιχειρηματικού περιβάλλοντος. 

Σύμφωνα με τις δεσμεύσεις που ανέλαβε η χώρα, οι αλλαγές έπρεπε να είχαν γίνει μέχρι τον περασμένο Ιούνιο. Αντ' αυτού, η Ελλάδα απέστειλε στις υπηρεσίες της Κομισιόν σχέδιο ρυθμίσεων, το οποίο... "απερρίφθη μετά πολλών επαίνων" και επεστράφη για να καταρτισθεί εκ νέου.
Τώρα, μετά από επανειλημμένες παρεμβάσεις εκδοτών και εκπροσώπων επιχειρηματικών φορέων, οι επικεφαλής του κλιμακίου της τρόικας επανέρχονται στο θέμα και ζητούν από το υπουργείο Ανάπτυξης να προχωρήσει εντός του τρέχοντος έτους στις συμφωνηθείσες αλλαγές.
Πέραν της κατάργησης του καθεστώτος υποχρεωτικής δημοσίευσης ισολογισμών, ζητείται επίσης να απλοποιηθούν οι διαδικασίες έκδοσης αδειών για επιχειρηματική εγκατάσταση και να αναπτυχθεί ένα «ηλεκτρονικό παράθυρο» (single electronic window), στο οποίο θα συγκεντρώνονται τυποποιημένα οικονομικά στοιχεία για τις επιχειρήσεις που δεν θα δημοσιεύουν πλέον ισολογισμούς σε εφημερίδες.

Ποιες πάνε για κλείσιμο
Η ετήσια δαπάνη για τη δημοσίευση ισολογισμών υπολογίζεται σε 38 εκ. ευρώ. Εξ αυτών τα 22 εκ. ευρώ πηγαίνουν σε οικονομικές εφημερίδες και τα υπόλοιπα σε πολιτικές. Επιπλέον 4 εκ. ευρώ δαπανώνται ετησίως για δημοσιεύσεις σε περιφερειακά έντυπα και για μη υποχρεωτικές καταχωρήσεις. 

Αυτή είναι η βασική πηγή εσόδων για τις ημερήσιες οικονομικές εφημερίδες, για τουλάχιστον 6 ημερήσιες πανελλαδικής κυκλοφορίας και για πολλές τοπικές.
Με την κατάργηση της υποχρεωτικής δημοσίευσης θα οδηγηθούν λοιπόν σε "λουκέτο" οι οικονομικές εφημερίδες "Εξπρές", "Κέρδος", "Ημερησία" του ομίλου Μπόμπολα (Πήγασος) και "Χρηματιστήριο". Σε εξαιρετικά δυσχερή θέση θα βρεθεί και η "Ναυτεμπορική", αλλά ίσως μπορέσει να επιβιώσει με δραστικές περικοπές, βασιζόμενη στο επιτυχημένο site που έχει δημιουργήσει.
Οι πολιτικές εφημερίδες που εξαρτούν την επιβίωση τους από τα έσοδα δημοσίευσης ισολογισμών είναι η "Εστία", η "Αυγή", η "Βραδυνή", η "Νίκη", ο "Λόγος" και - σε μικρότερο βαθμό - ο "Αδέσμευτος Τύπος".
Μεγάλα έσοδα από αυτή την πηγή έχει και η "Καθημερινή". Όμως ο όμιλος Αλαφούζου πρωταγωνιστεί στις κινήσεις υπέρ της κατάργησης της υποχρεωτικής δημοσίευσης. Στόχος του είναι να "εξυγιανθεί" ο κλάδος με το κλείσιμο των μικρών εφημερίδων, ώστε εν συνεχεία να μπορέσει να επιβάλει νέους "κανόνες π
αιχνιδιού"

Τρίτη 25 Οκτωβρίου 2011

Θα μπορούσε να δημιουργηθεί μια νέα Google στην Ελλάδα;



Του Γιώργου Καισάριου

Πολλά ακούγονται για την ανταγωνιστικότητα και την ανάπτυξη αλλά λίγα γίνονται. Κατ΄ εμέ, το πρόβλημα είναι ότι αυτοί που παίρνουν τις αποφάσεις σε αυτή τη χώρα (πολιτικοί και λοιποί γραφειοκράτες) δεν αντιλαμβάνονται τι σημαίνει να κάνεις μια επένδυση και να συντηρείς μια επιχείρηση. Ακόμα περισσότερο, τι σημαίνει να προσπαθείς να κάνεις μια επιχείρηση κερδοφόρα καθώς ξεκινάς από το μηδέν.

Aς υποθέσουμε, για χάρη της κουβέντας, ότι τρεις φίλοι έχουν μια καλή ιδέα για μια online υπηρεσία. Επίσης να υποθέσουμε ότι και οι τρεις δουλεύουν την ήμερα, αλλά έχουν σκοπό να παλέψουν να μετατρέψουν την ιδέα τους σε μια κερδοφόρα επιχείρηση δουλεύοντας το βράδυ μέχρι αργά.

Οι τρεις αυτοί φίλιοι δεν έχουν κεφάλαια παρά θα εισφέρουν την προσωπική τους εργασία. Έχουν υπολογίσει ότι χρειάζεται περίπου δυο χρόνια ανάπτυξης και από εκεί και πέρα ευελπιστούν ότι θα είναι έτοιμοι να προσφέρουν αυτή την υπηρεσία ελπίζοντας σε πωλήσεις και κέρδη.

Λόγω του ότι αυτοί οι τρεις φίλοι είναι σοβαροί, θεωρούν πρέπον να ιδρύσουν μια εταιρεία, παρ΄ όλο που δεν λογαριάζουν να έχουν έσοδα για τουλάχιστον δύο χρόνια. Το ερώτημα είναι, από τη στιγμή που έχουν ελάχιστα κεφάλαια, σε ποια δικαιοδοσία θα πρέπει να ιδρύσουν αυτή την εταιρεία;

Αν φτιάξουν μια ΑΕ στην Ελλάδα, πέραν των αρχικών εξόδων που θα έχουν (€60.000 για την σύσταση και ένα σωρό άλλα νταβατζηλίκια), θα πρέπει να υπολογίσουν και τα εξής:

Μερικές δημοσιεύσεις τον χρόνο στο ΦΕΚ (κόστος 1.000 ευρώ τουλάχιστον), δημοσιεύσεις ισολογισμού σε τρεις εφημερίδες (κόστος 800 ευρώ), λογιστή (κόστος 2.000), επιμελητήριο (κόστος 400 ευρώ) και βέβαια θα πρέπει να πληρώνουν και το ταμείο τους, άσχετα αν δεν προβλέπεται να έχουν ούτε ένα ευρώ έσοδα τα επόμενα δύο χρόνια (κόστος, περίπου 9.000 ετησίως για τους τρεις). Στην καλύτερη των περιπτώσεων, οι τρεις αυτοί συνέταιροι θα έχουν περίπου €13.000 πάγια νομικά έξοδα το χρόνο για να είναι νομικά καλυμμένοι απέναντι στην πολιτεία.

Αντί όμως να επιλέξουν την Ελλάδα, διαλέγουν την Κύπρο ή τις ΗΠΑ για να κάνουν την ίδρυση. Το αρχικό κόστος είναι περίπου €1.000 και πέρα από ελάχιστα νομικά έξοδα το χρόνο (περίπου €1.000 αν όχι λιγότερο), δεν έχουν κανένα άλλο έξοδο. Το αρχικό κεφάλαια μιας εταιρείας τύπου ΑΕ σε Αμερική και Κύπρο είναι μηδέν.

Το πρόβλημα όμως είναι ότι οι περισσότεροι δεν επιλέγουν να φτιάξουν μια εταιρεία στην Κύπρο ή τις ΗΠΑ (μακάρι να το έκαναν), αλλά αποφασίζουν να μην κάνουν τίποτα. Όταν λογαριάσει κανείς τη γραφειοκρατία (πέραν των όσων ανέφερα) και το Γολγοθά που θα πρέπει κάποιος να τραβήξει προκειμένου να ρισκάρει να κάνει κάτι στην Ελλάδα, οι περισσότεροι προτιμούν απλά να μην κάνουν τίποτα.

Αν η Ελλάδα έχει κάτι που αξίζει περισσότερο από τον χρυσό, είναι ένα ανθρώπινο δυναμικό που έχει πολύ καλές γνώσεις των σύγχρονων τεχνολογιών. Αν δεν κάνω λάθος (και διορθώστε με αν κάνω λάθος), η Ελλάδα έχει τους περισσότερους διπλωματούχους Phd αναλογικά προς τον πληθυσμό σε όλη την Ε.Ε. Δυστυχώς όμως όλο αυτό το ανθρώπινο κεφάλαιο μένει ανεκμετάλλευτο διότι το σύστημα τους εμποδίζει να προσπαθήσουν και να αναλάβουν ρίσκο.

Αν αυτή η κυβέρνηση θέλει πραγματικά να προωθήσει την ανταγωνιστικότητα και κατ΄ επέκταση την ανάπτυξη, το πρώτο πράγμα που θα πρέπει να κάνει είναι να μηδενίσει το κόστος ίδρυσης μιας εταιρείας τύπου ΑΕ. Επίσης θα πρέπει να φτιαχτεί μια ανεξάρτητη αρχή για αυτό τον σκοπό που να εξυπηρετεί όλη την Ελλάδα. Τα καραγκιοζλίκια με τις νομαρχίες πρέπει να σταματήσουν. Επίσης θα πρέπει να φτιαχτεί μια κεντρική ηλεκτρονική πύλη όπου ο κάθε ένας θα μπορεί να ιδρύσει μια εταιρεία σε μηδέν χρόνο και με μηδέν κόστος όπως σε άλλες χώρες.

Όσο αναφορά το ΦΕΚ, οι ανακοινώσεις θα μπορούσαν να γίνουν χωρίς έξοδα μέσα από μια ειδική πύλη και βέβαια θα πρέπει να καταργηθούν οι δημοσιεύσεις στις εφημερίδες και η υποχρέωση να είσαι γραμμένος στο “οικείο επιμελητήριο” κτλ. Το σημαντικότερο από όλα όμως είναι τα έξοδα στο ταμείο ΟΑΕΕ. Αυτά επίσης θα πρέπει να καταργηθούν.

Σε άλλες χώρες, η συνεισφορά στα συνταξιοδοτικά ταμεία (των ιδιοκτητών όχι των εργαζόμενων - όπου να τονίσω δεν προσφέρουν ιατρική κάλυψη) πληρώνονται μόνο και εφόσον η επιχείρηση είναι κερδοφόρα. Αν δηλαδή δεν έχει κέρδος η επιχείρηση, συνεισφορά δεν υπάρχει. Κάτι τέτοιο θα πρέπει να γίνει και εδώ. Είναι αδιανόητο να πρέπει κάποιος να πληρώνει ΟΑΕΕ χωρίς να έχει ούτε έσοδα και ούτε κέρδος.

Ακόμα και αν υποθέσουμε ότι ανοίγουν όλα τα κλειστά επαγγέλματα σήμερα, δεν θα σωθούμε. Ναι μεν το άνοιγμα ενδεχομένως να βελτιώσει την παροχή ορισμένων υπηρεσιών και ενδεχομένως να δούμε και μειώσεις τιμών, αλλά μην νομίζετε ότι θα δημιουργηθεί ανάπτυξη και εκατοντάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας.

Η κυβέρνηση πρόσφατα είπε ότι θα δημιουργήσει one stop shops, όπου όλες τις διαδικασίες ιδρύσεως μιας επιχειρήσεις θα την αναλάβουν φατούρα τα ΚΕΠ. Αυτό είναι άλλο ένα μεγάλο λάθος. Κάτι τέτοιο δεν θα μειώσει τη γραφειοκρατία, καθώς δεν καταργούνται οι γραφειοκρατικές διαδικασίες για την ίδρυση μιας εταιρείας (δικηγόροι, συμβολαιογράφοι κτλ). Το μόνο που κάνει η κυβέρνηση είναι να αυξάνει τη γραφειοκρατία, καθώς τώρα θα υπάρχει ένα επιπλέον στρώμα ανθρώπων που ασχολούνται με τις διαδικασίες αυτές αντί οι ενδιαφερόμενοι.

Η Ελλάδα χρειάζεται να προσφέρει υπηρεσίες προστιθέμενης αξίας για να επιβιώσει. Όσο και αν μειωθούν οι εργατικές αποδοχές, πάντα κάπου αλλού τα μεροκάματα θα είναι μικρότερα. Για να το πετύχουμε αυτό, θα πρέπει να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για την αγορά να αναλάβει ρίσκο. Παράλληλα όμως, θα πρέπει να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις έτσι ώστε να μπορούν να αναλάβουν αυτό το ρίσκο τα νέα παιδιά με μηδενικό κόστος.

Ακόμα και αν υποθέσουμε ότι υπάρχουν τα μυαλά στην Ελλάδα να δημιουργήσουν τη νέα Google, τα εμπόδια είναι τόσο πολλά που μάλλον δεν θα προσπαθήσουν καν και δεν θα την δούμε ποτέ. Διότι για να δούμε μια νέα Google, θα πρέπει να δημιουργηθούν οι διαδικασίες για να μπορεί να ξεκινήσει από κάπου.


Πηγή:www.capital.gr

Σάββατο 22 Οκτωβρίου 2011

UNESCO UNITES WORLD IN ATHENS - 13 NOEMVRI 2011

Σε μια πολύ δύσκολη χρονική περίοδο για την χώρα μας, ο ΣΕΓΑΣ, μια αθλητική ομοσπονδία , αποφάσισε να ενώσει Ελληνες του εξωτερικού σε μια προσπάθεια να στηρίξει την προσπάθεια οτι η χώρα μας μπορεί να περνάει δύσκολες στιγμές αλλά δεν χάνει τις αξίες που διαχρονικά μεταφέρει μέσα απο την ιστορία και τον πολιτισμό της!

Στην προσπάθεια αυτη μετά απο συντονισμένες προσπάθειες του προέδρου του ΣΕΓΑΣ, βρεθηκε υποστηρικτής ο μεγαλύτερος διεθνής οργανισμός , η ΟΥΝΕΣΚΟ.

Σε συμφωνία που υπογράφτηκε στο Παρίσι η ΟΥΝΕΣΚΟ με τις 193 χώρες μέλη της αποφασίζει να στηρίξει την προσπάθεια της χώρας μας, αναγνωρίζωντας τον κλασσικο μαραθώνιο της Αθήνας ως κορυφαίο οχι μονο αθλητικό γεγονός αλλα ενα παγκόσμιο ιστορικό και πολιτιστικό γεγονός που το επιβεβαιώνει άλλωστε και η συμμετοχή 20.000 δρομέων απο 96 διαφορετικές χώρες!

UNESCO UNITES WORLD IN ATHENS - 13 NOEMVRI 2011

Στην φωτογράφηση της καμπάνιας για την ΟΥΝΕΣΚΟ, που επιμελήθηκε ο Σωτήρης Κυρανάκος, συμμετείχαν οι Νίκος Αλιάγας, Μαρία Μενούνος, Γιώργος Χωραφάς, Gloria Mika και Ειρήνη Ζαρκαδούλα

Τρίτη 18 Οκτωβρίου 2011

Μικροί Κήποι Ευτυχίας

Ο άνθρωπος εκ φύσεως έχει την τάση να δημιουργεί δικλείδες ασφαλείας και να οχυρώνεται πίσω από αυτές σε δύσκολους καιρούς. Σήμερα, πιο πολύ από ποτέ, οι άνθρωποι ζουν απομονωμένοι, κλείνονται, χτίζοντας οικειοθελώς ο καθένας για τον εαυτό του το προσωπικό του φρούριο, μικρές ουτοπίες για να περιχαρακώσει σε αυτές τα ψήγματα ευτυχίας που έχουν απομείνει. Ο ατομικός αυτός μικρόκοσμος μοιάζει να λειτουργεί ως ένας συμβολικά προστατευμένος κήπος - καταφύγιο από τα προβλήματα και τις δυσκολίες της πραγματικότητας.

Κάποιες φορές, όμως, αυτοί οι μικροί παράδεισοι μπορούν να μεταμορφωθούν στην προσωπική κόλαση του καθενός, καθώς γίνεται ολοένα και πιο δύσκολο να βγει κανείς έξω από τη σιγουριά και την ασφάλεια του μικρόκοσμού του και να αντιμετωπίσει τη ζωή και τις δυσκολίες της πραγματικότητας κατά πρόσωπο.

Πόσο μοιάζουν αυτοί οι κόσμοι; Πόσο παράξενοι είναι; Πόσο ανακουφίζουν, πόσο τρομάζουν και πόσο ακραίοι μπορούν να γίνουν;

--------------------------------------------------------------------------------------

Συμμετέχουν: Στάθης Αθανασίου, Στήβεν Αντωνάκος, Κωστής Βελώνης, Νίκος Γιαβρόπουλος, Βαγγέλης Γκόκας, Ευνομία Δημητριάδου, Θεόδωρος Ζαφειρόπουλος, Χρήστος Κολιός, Χάρης Κοντοσφύρης, Γιώργος Κορμπάκης, Αλέξης Κυριτσόπουλος, Leda Luss Luyken, Βάλλυ Νομίδου, Ζάφος Ξαγοράρης, Γιώργος Πανουσόπουλος, Marie-Françoise Poutays, Μαρίνα Προβατίδου, Ξενής Σαχίνης, Δημήτρης Τσουμπλέκας, Παντελής Χανδρής, Μανώλης Χάρος, Αλέξανδρος Ψυχούλης, ΕΝ ΦΛΩ, Οργάνωση Γη

Επιμέλεια - Διοργάνωση :
Φωτεινή Βεργίδου, Πηνελόπη Κατσάτου, Ευαγγελία Μελισσουργάκη, Πουλχερία Παπαγεωργίου, Έλενα Παπαγιαννοπούλου, Καλλιόπη Σταματάκου

===========================================

Little gardens of happiness

Group Exhibition of Contemporary Art
TAF / The Art Foundation, 5 Normanou Str., Monastiraki, Athens
Exhibition duration: November 10 - December 10, 2011
Opening hours: Monday-Saturday 13:00-24:00, Sunday 14:00-24:00
Opening: November 10th, 20:30

---------------------------------------------------------------------------------------

It is inherent in human nature to create ‘safety valves’ during difficult times. Nowadays, maybe more than ever, people live isolated, closing themselves off emotionally, building for themselves their own personal ‘fortresses’, small utopias in order to secure the specks of happiness that have remained. This kind of individual microcosm appears to be functioning as a symbolically protected ‘garden’ – a shelter that keeps the problems and difficulties of reality away.

Sometimes, though, a small paradise like this can transform itself into an individual’s hell, as it becomes more and more difficult to escape the certainty and safety of this microcosm and face reality and its difficulties directly.

How often do these microcosms resemble each other? How strange are they? How much can they relieve, how much can they scare and how extreme can they become?

---------------------------------------------------------------------------------------

Participating artists: Stathis Athanasiou, Steven Antonakos, Kostis Velonis, Nikos Giavropoulos, Vangelis Gokas, Eunomia Dimitriadou, Theodoros Zafiropoulos, Christos Kolios, Charis Kontosfiris, Giorgos Korbakis, Alexis Kiritsopoulos, Leda Luss Luyken, Vally Nomidou, Zafos Xagoraris, Giorgos Panousopoulos, Marie-Françoise Poutays, Marina Provatidou, Xenis Sahinis, Dimitris Tsoublekas, Pantelis Chandris, Manolis Charos, Alexandros Psihoulis, En Flo, Organization Earth

Curators – Organizers: Fotini Vergidou, Pinelopi Katsatou, Evangelia Melissourgaki, Poulheria Papageorgiou, Elena Papagiannopoulou, Calliope Stamatacou

Translation: Elena Papagiannopoulou [Greek to English]

Κυριακή 16 Οκτωβρίου 2011

Παμ' απεργία?

 Όπως έχουν έρθει τα πράγματα, οι απεργίες στην Ελλάδα είναι..αγαπημένη συνήθεια, όπως το τσάι για τους Άγγλους και το ρύζι για τους Ιάπωνες. Έτσι δημιουργήθηκε το apergia.gr  με σκοπό να ενημερώσει πού έχει απεργία, ποιός την κάνει κλπ. Χρήσιμο αλλά και ενδεικτικό της κατάστασης ταυτόχρονα!

Παρασκευή 14 Οκτωβρίου 2011

Παρασκευή 7 Οκτωβρίου 2011

Εύα Αντωνοπούλου " Δεν μου αρέσει το πρόσωπο μούμια"




H Eύα Αντωνοπούλου έδωσε συνέντευξη στο "Glam" του Ελεύθερου τύπου της Κυριακής και τη Δήμητρα Μποφυλάτου και μίλησε για πολλά και διαφορα


-για το αν έχει βιώσει σαν επαγγελματίας την οικονομική κρίση είπε

"Ναι, δεν υπάρχει και κανένας που να μην την έχει βιώσει, πιστεύω. Περικοπές έχουν γίνει και στο δικό μας το κανάλι. Αλλά ξέρεις κάτι; Όταν εργάζεσαι και τα χρήματα σου μπαίνουν κάθε μήνα χωρίς πρόβλημα εννοείται ότι αισθάνεσαι «τυχερός» γιατί στις μέρες που ζούμε τίποτε δεν είναι δεδομένο. Και μ’ αυτή την έννοια την έχω νιώσει την οικονομική κρίση αλλά και γενικότερα τα χρήματα πλέον φτάνουν για πολύ λιγότερα πράγματα, οπότε κάποιες πολυτέλειες του παρελθόντος έχουν κοπεί. Για παράδειγμα φέτος ψώνισα ελάχιστα και έκοψα διάφορα άλλα έξοδα για το σπίτι ή και για μένα την ίδια. Και σίγουρα αντιλαμβάνομαι ότι όταν έχει κανείς οικογένεια είναι ακόμη πιο δύσκολο να τα βγάλει πέρα."

Ποιοι ήταν εκείνοι που της άνοιξαν την πόρτα στη τηλεόραση;

"Με βοήθησε ο Αντώνης Κανάκης κι ο Σωτήρης Καλυβάτσης που κάναμε τότε παρέα στη Χαλκιδική, όταν ξεκίνησα σε ένα μικρό τοπικό κανάλι στη Θεσσαλονίκη, το «Ωμέγα tv». Με  σύστησαν στον Λευτέρη Μαρόγλου, ο οποίος μου είπε ότι γίνονται castings για το συγκεκριμένο κανάλι. Εγώ τότε σπούδαζα στο Οικονομικό της Νομικής και πήγα πιο πολύ για το χαρτζιλίκι, έκανα το δοκιμαστικό και κάπως έτσι ξεκίνησαν όλα. Ήταν μεγάλο σχολείο τότε αυτό!"

-για το ενδεχόμενο να μεταναστεύσει " Koίτα, αν κάποια στιγμή μου δινόντουσαν ευκαιρίες δεν θα έλεγα «όχι» να φύγω στο εξωτερικό. Βέβαια δεν πιστεύω ότι είναι  πολύ εύκολο για έναν Έλληνα δημοσιογράφο, εκτός αν είναι ανταποκριτής ελληνικού μέσου, γιατί όσο καλά και να μιλάς τη γλώσσα είναι δύσκολο."

-Για το αν θα έκανε πλαστική "Είναι δύσκολο να αποδεχτούμε τη φθορά γιατί οι γυναίκες είμαστε αυτάρεσκα όντα. Γενικώς δεν μου αρέσουν τα αποτελέσματα που βλέπω σε γυναίκες απο αισθητικές επεμβάσεις και δεν μου αρέσει καθόλου το πρόσωπο μούμια."

Για τα ερωτικά της  "Eίμαι σε μια σχέση που με εκφράζει και με κάνει χαρούμενη και είναι εξίσου σημαντική  στη ζωή μου.Η δημιουργία οικογένειας σαφέστατα είναι κάτι μου με ενδιαφέρει και πιστεύω ότι συνδυάζονται με τη δημοσιογραφία και τη δουλειά."



ΝΑ ΖΕΙ ΚΑΝΕΙΣ Η ΝΑ ΜΗ ΖΕΙ



Ο Θανάσης Παπαθανασίου και ο Μιχάλης Ρέππας διασκευάζουν και σκηνοθετούν τη σπουδαία κωμωδία «Να ζει κανείς ή να μη ζει» που γνωρίσαμε στον κινηματογράφο από τον Μελ Μπρουκς, στο θέατρο «Κάτια Δανδουλάκη» με ένα θίασο λαμπερών, κωμικών ηθοποιών. Κάτια Δανδουλάκη, Παύλος Χαϊκάλης, Γιάννης Τσιμιτσέλης, Τάσος Κωστής, Μαρία Κανελλοπούλου, Χριστίνα Τσάφου, Σπύρος Μεριανός, Πρόδρομος Τουσουνίδης.

Λίγα λόγια για το έργο:
Πολωνία 1941. Γερμανική Κατοχή. Μια διάσημη ηθοποιός (Κάτια Δανδουλάκη) απατά τον άντρα της (Παύλος Χαϊκάλης) με έναν πολύ νεότερο της αντιστασιακό (Γιάννης Τσιμιτσέλης). Μια ερωτική φάρσα στήνεται στα παρασκήνια ενός θιάσου του μουσικού θεάτρου. Ο αταίριαστος έρωτας της ώριμης πρωταγωνίστριας και του νεαρού αντιστασιακού είναι ένα από τα κλασσικά θέματα της ροζ φάρσας. Μόνο που το ροζ αρχίζει να σκουραίνει επικίνδυνα όταν στα γρανάζια της φάρσας πιάνονται ένας Γερμανός στρατηγός (Τάσος Κωστής) μαζί με την αυστηρή γραμματέα του (Μαρία Κανελλοπούλου) και τον ηλίθιο υπασπιστή του (Σπύρος Μεριανός), μια διπλή κατάσκοπος (Χριστίνα Τσάφου) και ο μακιγιέρ της πρωταγωνίστριας (Πρόδρομος Τοσουνίδης). Το ετερόκλητο αυτό πλήθος μπλέκεται σε ένα τυφώνα από συμπτώσεις, ανατροπές και μεταμφιέσεις, όπου συγχέονται οι ρόλοι και χάνονται τα όρια ανάμεσα στα στρατόπεδα των Πολωνών αντιστασιακών και των κατακτητών τους. Μουσικά νούμερα και αγωνιώδεις καταδιώξεις, λαμπερές τουαλέτες και οπλοπολυβόλα, θεατρίνοι και Ες – Ες γίνονται ένα κουβάρι για να νικήσει στο τέλος η ομάδα των θεατρίνων. Γιατί το θέατρο - και ειδικά το ελαφρύ θέατρο – είναι μια μεγάλη κατάφαση στη ζωή. Όταν η Ιστορία στήνει μια τόσο φρικαλέα φάρσα όσο ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος το θέατρο απαντά με το βροντερό γέλιο της φαρσοκωμωδίας. Εδώ βέβαια κάποιος μπορεί να ρωτήσει «μπορεί το γέλιο να νικήσει τα τάνκς;» Ο Μελ Μπρουκς με το έργο του «Να ζει κανείς ή να μην ζει» απαντά: Ναι.

Πρωταγωνιστούν: Κάτια Δανδουλάκη, Παύλος Χαϊκάλης, Γιάννης Τσιμιτσέλης, Τάσος Κωστής, Μαρία Κανελλοπούλου, Χριστίνα Τσάφου, Σπύρος Μεριανός, Πρόδρομος Τουσουνίδης.

Απόδοση- σκηνοθεσία: Θανάσης Παπαθανασίου + Μιχάλης Ρέππας
Συγγραφέας: Nick Whitby
Σκηνικά: Αντώνης Δαγκλίδης
Κοστούμια: Έβελυν Σιούπη
Στίχοι – Μουσική: Αφροδίτη Μάνου
Φωτισμοί: Κατερίνα Μαραγκουδάκη

ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑ ΓΙΑ ΕΝΗΛΙΚΕΣ ΣΤΟΝ ΠΟΛΥΧΩΡΟ ΜΟΡΦΕΣ ΕΚΦΡΑΣΗΣ

Καλλιτεχνικός Οργανισμός
ΜΟΡΦΕΣ ΕΚΦΡΑΣΗΣ
Αλκμήνης 13, Κ. Πετράλωνα




Θέατρο και Επικοινωνία
 Το Θέατρο γίνεται αφορμή για να αναπτύξουμε την αντίληψη μας για τον εαυτό μας και τον κόσμο. Η επικοινωνία και η κατανόηση βασικών αρχών της ανθρώπινης φύσης, μας οδηγούν στη θεατρική έκφραση. Στα πλαίσια του εργαστηρίου θα θέσουμε σε εφαρμογή την ομαδική δράση, θα αναπτύξουμε τη δημιουργική μας φαντασία και θα συνθέσουμε τη δική μας παράσταση - αναπαράσταση της μελέτης μας σ’ ένα επιλεγμένο θέμα.
Διδασκαλία :Άννα-Σεβαστή Τζίμα
Για περισσότερες πληροφορίες για ώρα και ημέρα στα τηλέφωνα:2103464903-2103464002


Εργαστήρι Σωματικής Ευεξίας με τη μέθοδο Pilates 
Ένα πρόγραμμα με ειδικά διαμορφωμένες ασκήσεις για σωματική ευεξία και ενδυνάμωση της φυσικής κατάστασης ,ακολουθώντας τις βασικές αρχές της μεθόδου Pilates όπως τη λειτουργία της αναπνοής, το κέντρο και την ευθυγράμμιση του σώματος, τον έλεγχο, την ακρίβεια και τη ροή της κίνησης. Στόχος του προγράμματος είναι η ανάπτυξη της σωματικής επίγνωσης και η εξάσκηση, χωρίς να επιβαρύνεται και να τραυματίζεται το σώμα.
Απευθύνεται σε όλους!

Διδασκαλία: Ευγενία Παπαδάκη
Κάθε Τρίτη και Πέμπτη 18.30-19.30
ΜΑΘΗΜΑ ΓΝΩΡΙΜΙΑΣ:ΤΡΙΤΗ 18 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ

Μαθήματα Ινδικού Χορού BHARATA NATYAM 
Γνώρισε τις δυνατότητες τους σώματος σου, μέσα από την μαγεία του κλασικού ινδικού χορού Βharata  Natyam, χάρισε στον εαυτό σου ένα ταξίδι στην εκφραστική του σώματος και ανέπτυξε την φαντασία σου μέσα από τις αρχέτυπες κινητικές φόρμες. Εκφράσου μέσα από την ποιητική γλώσσα των χεριών (mudras) και χόρεψε χτυπώντας με γυμνά πέλματα ρυθμούς που θα σε ταξιδέψουν στην πιο όμορφη περιπέτεια του σώματος σου!!Η γνώση του Bharata Natyam  θα σε βοηθήσει να αναπτύξεις την φαντασία σου, να γυμνάσεις το σώμα σου δημιουργώντας όμορφα σχήματα στον χώρο, αλλά  και να αναπτύξεις τις ικανότητες σου για να επικοινωνείς μέσα απ’ την  ποιητική γλώσσα των χεριών και την εκφραστική του προσώπου!!Τα μαθήματα απευθύνονται σε ηθοποιούς, χορευτές, performers και σε όσους αγαπούν τον χορό!!
Διδασκαλία: Κλεονίκη Καραχάλιου
Κάθε Τρίτη 19.30-21.00
ΜΑΘΗΜΑ ΓΝΩΡΙΜΙΑΣ:ΤΡΙΤΗ 18 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ