52
χρόνια μετά τη Δολοφονία του Τζόν Κένεντι,
o Ελληνικής
καταγωγής, Κένεθ Γιαννούλης, πρώην πράκτορας των Αμερικανικών μυστικών
υπηρεσιών, μιλάει αποκλειστικά στον
«Ελεύθερο Τύπο» για τη δολοφονία του Tζόν Φιτζέραλντ Κένεντι, αλλά και για τις εμπειρίες του στο πλευρό
του 35ου Προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών και της συζύγου του, Τζάκι. Στις 22 Νοεμβρίου του 1963, ο Eλληνικής καταγωγής, πράκτορας των μυστικών υπηρεσιών
των ΗΠΑ, Kένεθ Γιαννούλης, έφτασε στο
Ωστιν του Τέξας, με αποστολή του να προστατεύσει τον 35ο Πρόεδρο των Ηνωμένων
Πολιτειών, Τζον Φιτζέραλντ Κένεντι. Σύμφωνα με το πρόγραμμα, θα είχε υπό την
εποπτεία του τον Αμερικανό Πρόεδρο από τις 23.00 το βράδυ μέχρι και τις επτά το
πρωί, όπως ακριβώς έκανε και τη προηγούμενη νύχτα, στο Ντάλας. «Όταν
οι άνθρωποι καταστρώνουν σχέδια, ο Θεός γελάει» λέει μια παροιμία. Στις 12.30
το πρωί εκείνης της ημέρας, ο Αμερικανός
Πρόεδρος πυροβολείται στο κεφάλι από ελεύθερο σκοπευτή, κατά τη διάρκεια
αυτοκινητοπομπής και χάνει τη ζωή του,
λίγες ώρες μετά. 52 χρόνια μετά τη δολοφονία του, ο Κένεθ Γιαννούλης δεν μπορεί
να βγάλει από το μυαλό του εκείνη την ημερομηνία, που «πάγωσε» ολόκληρο τον
πλανήτη. Χρόνος για δάκρυα δεν υπήρχε.
Μέσα σε λίγη ώρα η αποστολή του άλλαξε και ήταν πολύ σημαντική: Να προστατεύσει
τον επόμενο Πρόεδρο, Λίντον Τζόνσον. Στην αποκλειστική του συνέντευξη στον
«Ελεύθερο Τύπο», 52 χρόνια μετά τη Δολοφονία του Τζόν Κένεντι, ο
Ελληνοαμερικανός πρώην πράκτορας, μιλάει για τις μνήμες από εκείνη την ημέρα,
που μια σφαίρα σκότωσε τα όνειρα εκατομμυρίων Αμερικανών, αλλά και τις
εμπειρίες του στο πλευρό του Τζόν Κένεντι και της συζύγου του, Τζάκι.
"Ένα βράδυ
είχαμε υπό τη προστασία μας τον Πρόεδρο Κένεντι, και το επόμενο βράδυ ήμασταν
με τον Πρόεδρο Τζόνσον" θυμάται. "Όταν ήμασταν στην κατοικία του προέδρου
Τζόνσον, περπατούσαμε στο σπίτι με τα όπλα προτεταμένα», αναφέρει,
χαρακτηρίζοντας την περίοδο μετά τη δολοφονία Κένεντι, γεμάτη άγχος και
βουτηγμένη στο πένθος. Ο 79χρονος πρώην πράκτορας των μυστικών υπηρεσιών
των ΗΠΑ, που χρόνια μετά έγινε Διευθυντής της Ιντερπολ, είναι ένας άνθρωπος- σκιά, παντελώς άγνωστος στην Ελλάδα.
Κι όμως, στάθηκε για χρόνια πίσω από τους σημαντικότερους ηγέτες του πλανήτη,
γνωρίζοντας όλες τους τις κινήσεις.
Ο
Χάρρυ Τρούμαν, ο Ντουάϊτ Αίζενχάουερ, η Τζάκι Κένεντι, η Όπρα, και η Ελίζαμπεθ
Τέιλορ ήταν κάποιοι μόνο από τους σημαίνοντες «προστατευόμενους» του. Όπως εξομολογείται στον «Ελεύθερο Τύπο», αποφάσισε να
μιλήσει για τη δολοφονία Κένεντι και για τη σχέση του με τον Πρόεδρο για ιστορικούς
λόγους: «Για περισσότερα από 50 χρόνια, εγώ και οι υπόλοιποι πράκτορες
του Λευκού Οίκου, καταπιέσαμε τις δύσκολες αυτές μνήμες και αποφασίσαμε να μην
μιλήσουμε ποτέ για τη δολοφονία Κένεντι, μέχρι πρόσφατα, που συνειδητοποιήσαμε
ότι η ιστορία δεν μπορεί να υποκρύπτεται»
Από τον Αϊζενχάουερ στον Κένεντι
«Oι
σχέσεις ενός πράκτορα των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών με εκείνους που
προστατεύει είναι άκρως επαγγελματικές. Η προσωπικότητα του εκάστοτε Προέδρου φυσικά διέφερε. Παραδείγματος
χάριν ο Άιζενχάουερ, συνηθισμένος από το στρατό δεν επιθυμούσε να μιλάει πολύ,
ενώ ο Τζον Κένεντι ήταν ακριβώς το αντίθετο. Γνώριζε τον κάθε πράκτορα
προσωπικά, του απευθυνόταν με το όνομα του και συζητούσε σε καθημερινή βάση
μαζί τους» εξηγεί. Συνήθως πάντως, όπως διευκρινίζει, οι περισσότεροι Πρόεδροι
δεν γνώριζαν καν τα ονόματα των πρακτόρων τους. Ο Τζον Κένεντι ήταν διαφορετικός,
ενδιαφερόταν για όλους όσους ήταν κοντά του. Το 1962 σε μια ομιλία του στο
Σικάγο, ο Αμερικανός Πρόεδρος γνωρίστηκε με τους Έλληνες γονείς του Κένεθ. Ο
πατέρας του, σε σπασμένα Αγγλικά, τον ρώτησε αν ο γιος του κάνει καλή δουλειά.
Εκείνος χαμογέλασε καταφατικά και πολλές φορές όταν έβλεπε τον Έλληνα πράκτορα
στο Λευκό Οίκο, παρατηρούσε με χιούμορ: “Πες στον πατέρα σου ότι κάνεις καλή
δουλειά.»
Η στιγμή που…λύγισε ο JFK
«Μπορεί
να μην δημιούργησα ιστορία, ήμουν όμως μάρτυρας σε πολλές στιγμές ιστορικές όχι
μόνο για την Αμερική, αλλά για ολόκληρο τον πλανήτη» αναφέρει ο 78χρονος πρώην
πράκτορας, για τα χρόνια που πέρασε στο Λευκό Οίκο. Ξετυλίγοντας το κουβάρι των
αναμνήσεων δεν ξεχνά το ταξίδι του με τον Τζον Φιτζέραλντ Κένεντι στην Ιρλανδία,
τόπο καταγωγής του, όπου χιλιάδες άνθρωποι είχαν συγκεντρωθεί να τον δούν από
κοντά και να τον χαιρετήσουν. Άλλωστε ο 35ος Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών
Τζον Φιτζέραλντ Κένεντι ήταν αναμφισβήτητα ο πιο διάσημος Αμερικανός πολιτικός
του 20ού αιώνα. Ένας χαρισματικός άνθρωπος, προοδευτικός στις πολιτικές του
πεποιθήσεις. Ο Κένεθ Γιαννούλες ήταν δίπλα στον Αμερικανό
Πρόεδρο, στο Madison Square Garden, το 1962, όταν η Μέριλιν Μονρόε του
τραγούδησε ένα παθιάρικο "Happy Birthday" όμως αρκείται να πει ότι
ήταν ένα αξιομνημόνευτο γεγονός, χωρίς να θέλει να δώσει λεπτομέρειες σχετικά
με τη σχέση του Αμερικανού Προέδρου με τη πιο ποθητή ξανθιά όλων των εποχών.
Ήταν στο πλευρό του Τζόν Κένεντι στις πιο όμορφες και
τις άσχημες στιγμές της σύντομης ζωής του. Ακόμη κι όταν έχασε το γιο του
Πάτρικ, δύο ημέρες μετά τη γέννηση του στη Βοστόνη, το 1963. Tότε,
αν και βίωσε από κοντά τον πόνο του προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών, στάθηκε
σιωπηλός δίπλα του και δεν του μίλησε, διότι σύμφωνα με το πρωτόκολλο, όπως εξηγεί,
οι πράκτορες δεν έπρεπε να μιλήσουν στον Πρόεδρο, χωρίς εκείνος να τους έχει
απευθυνθεί πρώτος.
Η
μέρα που πλήγωσε την Αμερική
Η
δολοφονία του JFK, στις 22 Νοεμβρίου 1963, ακόμη
και σήμερα προκαλεί ερωτήματα και δίνει έδαφος για τις πιο απίθανες θεωρίες
συνωμοσίας. Η μέρα της δολοφονίας του JFK στις
22 Νοεμβρίου του 1963, είναι κάτι που ο Κένεθ Γιαννούλης, δεν θα ξεχάσει ποτέ. Το
ερώτημα «Τι θα γινόταν αν;» πλανάται πάνω από το κεφάλι του, αν και δεν ήταν
παρών στη δολοφονία. «Κατά τη διάρκεια του
ταξιδιού του Προέδρου Κένεντι στο Τέξας, το Νοέμβριο του 1963, ήμουν βραδινός,
είχα τη βάρδια 23.00-07.00 και δεν ήμουν
σε υπηρεσία, κατά τη διάρκεια της τραγωδίας που εξελίχθηκε στο Ντάλας εκείνη
την ημέρα. Πολλές φορές όμως ακόμη και σήμερα σκέφτομαι πως αν ήμουν στην
αυτοκινητοπομπή, ίσως να είχα δει κάτι, ίσως να είχα καταφέρει να κάνω κάτι,
αλλάζοντας μ’ αυτό τον τρόπο την τραγική εξέλιξη της ιστορίας.»
Η σχέση με τη Τζάκι Κένεντι
Οι ικανότητες του, αλλά και η γνώση της
ελληνικής γλώσσας, που απέκτησε ως παιδί, ήταν ο λόγος που επιλέχθηκε για να
εξασφαλίσει την ασφάλεια της οικογένειας Κέννεντι, κατά τη διάρκεια των
επισκέψεων τους στην Ελλάδα. «Η κυρία Κένεντυ λάτρευε την Ελλάδα, ήταν το
ησυχαστήριο της» θυμάται. «Της άρεσε να επισκέπτεται τα μουσεία και τους
αρχαιολογικούς χώρους, ενώ λάτρευε την ιδιοσυγκρασία των Ελλήνων» Το 1961 ο κ. Γιαννούλης ήταν η «σκιά» της Τζάκι κατά
τη διάρκεια ιδιωτικής της επίσκεψης στην Ελλάδα, μετά από πρόσκληση του εφοπλιστή
και βουλευτή, Μάρκου Νομικού. Το ίδιο συνέβη όταν η τότε πρώτη κυρία
επισκέφθηκε τον μετέπειτα σύζυγο της, Αριστοτέλη Ωνάση στο γιωτ Κριστίνα.
Μάλιστα μιλάει για εκείνη με τα καλύτερα
λόγια: «Η κυρία Κένεντυ πάντα με φώναζε κύριε Γιαννούλη, ενώ ο Πρόεδρος Κένεντυ
μου απευθυνόταν στον ενικό». ‘Hταν
εξαιρετική, πάντα ευγενική και εκτιμούσε
τους ανθρώπους, ανεξάρτητα από πού προέρχονταν»
Μετά
τη λήξη της θητείας του, ανέλαβε νέες προκλήσεις, αναλαμβάνοντας Διευθυντής της
Ιντερπολ, ενώ παράλληλα κατείχε ηγετική θέση στις Αμερικανικές Μυστικές Υπηρεσίες
των ΗΠΑ. Μετά τη συνταξιοδότηση του το 1981, στη ηλικία των 46 ετών. Δεν το έβαλε κάτω. Ίδρυσε την Aegis Services,
Ltd., μια εταιρεία, που παρείχε προστασία στους πιο
διάσημους ανθρώπους του κόσμου. Η Όπρα Γουίνφρει, η Ελίζαμπεθ Τέιλορ ήταν
κάποιες μόνο από τις κυρίες που τον εμπιστεύτηκαν, για την ασφάλεια τους, όπως
εξομολογείται στον «ΕΤ». Άλλωστε η εχεμύθεια του είναι το βασικό συστατικό του. «Δεν λέω ιστορίες, δεν μου αρέσουν τα παραμύθια. Κρατώ μια σχέση εμπιστοσύνης με τους πελάτες μου. Η αυτοπεποίθηση
που εκείνοι νιώθουν, όταν τους προστατεύω είναι η μεγαλύτερη ικανοποίηση» λέει.
Από το Άργος…στο Λευκό Οίκο
Γεννήθηκε
το 1936 στο Σικάγο, από Έλληνες γονείς. Η μητέρα του, Ελευθερία, ήταν από το
Άργος και ο πατέρας του Στυλιανός γεννήθηκε στο Καστρί, της Κυνουρίας. Αφού πήρε το πτυχίο του από το
πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν και εκπλήρωσε
τη θητεία του στον αμερικανικό στρατό, το 1958 επιλέχθηκε ως μυστικός πράκτορας
των Αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών. Το 1959 πήρε προαγωγή, στο Λευκό Οίκο, υπό
τη προεδρία του Αίζενχάουερ και συνέχισε να παρέχει τις υπηρεσίες του στους
προέδρους Κένεντι και Τζόνσον. Στη συνέχεια, βρέθηκε ένα βήμα από τον Πρόεδρο
Νίξον, Φορντ, Καρτερ και Ρίγκαν. Μέσα στα πλαίσια των καθηκόντων του, όπως
εξηγεί στον ΕΤ , ήταν να προστατεύει ηγέτες κρατών, όπως συνέβη με τη βασίλισσα
Ελισάβετ το 1976 και στη περίπτωση του
Πάπα Ιωάννη το 1979.
Από τη Δήμητρα Μποφυλάτου/ Δημοσιεύτηκε στον Ελεύθερο Τύπο