Και δεν χτυπάει το τηλέφωνο!!

    Πόσες φορές περίμενες πάνω από το τηλέφωνο τον mr perfect να σε πάρει για να βγείτε για cocktails, αφού είχατε περάσει τέλεια το προηγούμενο βράδυ, μέχρι που σας βρήκε το ξημέρωμα μαζί σε κάποια παραλία; Έμοιαζε να ενδιαφέρεται πραγματικά για σένα αλλά μετά…άνοιξε η γη και τον κατάπιε; Τι σημαίνει αυτό για έναν άνδρα και γιατί το κάνει; Πώς να αντιδράσεις σε αυτή την περίπτωση εκτός από το να λιώνεις στο cd το τραγούδι στης Άννας Βίσση: “Δώδεκα κι ούτε ένα τηλεφώνημα;” Yπάρχουν πέντε λόγοι για τους οποίους ένας άντρας εξαφανίζεται, ενώ εσύ πίστευες ότι βρήκες επιτέλους έναν άντρα για να κάνεις σχέση…

Από τη Δήμητρα Μποφυλάτου, Πηγή: Glam

1.     Δεν μπορεί να είναι ειλικρινής μαζί σου

     Αν εσύ κι εκείνος βγήκατε ραντεβού, ανταλλάξατε emails, τηλεφώνα και παθιασμένα φιλιά  και στη συνέχεια δεν καταφέρνει να βρει το χρόνο για να σε δει από κοντά,  κάτι περίεργο συμβαίνει! Οι άνδρες πολλές φορές επιλέγουν να μην μοιραστούν την αλήθεια σχετικά με τα συναισθήματα τους με γυναίκες που μόλις γνώρισαν. Μπορεί, ενώ βγήκε ένα-δυο ραντεβού μαζί σου, να έχει άλλη σχέση(ή να έχει οικογένεια) και να μην έχει βρει ακόμη τον χρόνο ή τον τρόπο να σου το ανακοινώσει. Σε περίπτωση που βλέπεις ότι κάτι δεν πάει καλά με τα ραντεβού σας και πως γενικά έχει τη τάση να αναβάλλει τις συναντήσεις σας,  μπορείς να του πεις μεταξύ σοβαρού και αστείου: “Eίμαι περίεργη, τόσο ωραίο αγόρι  πως και δεν βγαίνεις με καμία ενδιαφέρουσα περίπτωση αυτή την περίοδο;” Δώσε του μια ευκαιρία να είναι ειλικρινής μαζί σου και στο τέλος δεν θα χάσεις. Σε αντίθετη περίπτωση θα ξοδέψεις χρόνο και ενέργεια να αναρωτιέσαι γιατί δεν χτυπάει το τηλέφωνο για να σου πει στο τέλος “Συγγνώμη, αλλά σε βλέπω φιλικά!»

2.     Δεν ψάχνει σοβαρή σχέση

   Μπορεί να του αρέσεις πραγματικά αλλά να είναι ορκισμένος εργένης, πρόσφατα χωρισμένος ή σε φάση τέλος πάντων που δεν θέλει να δεσμευτεί για κανένα λόγο. Αν συνειδητοποιήσει ότι είσαι κορίτσι για σπίτι που ψάχνει σοβαρή σχέση και σταθερότητα θα «αποχωρήσει» είτε από σεβασμό στο άτομο σου είτε επειδή δεν αντέχει το στενό μαρκάρισμα που του κάνεις. Όταν το τηλέφωνο δεν χτυπά, σημαίνει ότι θέλει να εξαφανιστεί χωρίς να σου δώσει εξηγήσεις.. Δεν χρειάζεται να πέσεις στα πατώματα για χάρη του, ούτε να του αφήνεις απελπισμένα μηνύματα στον τηλεφωνητή του. Ουσιαστικά σου έκανε χάρη που δεν σε παίρνει τηλέφωνο! Θα ήταν προτιμότερο να σε «παίζει» και να χάσεις πολύτιμο χρόνο; Άλλωστε καλοκαίρι είναι…υπάρχουν κι αλλού πορτοκαλιές που κάνουν πορτοκάλια!

3.     Απλώς δεν σε γουστάρει!

  Έχεις δώσει ποτέ τον αριθμό του τηλεφώνου  σου σε έναν άντρα που σου το ζήτησε, ενώ παράλληλα ευχόσουν να μην σε πάρει τηλέφωνο γιατί πολύ απλά δεν σου αρέσει; Οι άντρες πολλές φορές κάνουν κάτι παρόμοιο με τις γυναίκες:  Mπορεί να θέλει να κάνετε παρέα και να συζητάτε με τις ώρες αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι ενδιαφέρεται για κάτι παραπάνω. Σε αυτή τη περίπτωση θα το καταλάβεις άμεσα, αφού θα αποφεύγει συστηματικά τα γλυκόλογα και τα πολλά τηλεφωνήματα και καλό είναι να μην του ανοίξεις  εσύ την συζήτηση γύρω από το φλέγον θέμα,. Αν δεν τον βλέπεις φιλικά μπορείς κάλλιστα να του το εξηγήσεις ή αν δεν έχεις το κουράγιο να μπεις σε τέτοια διαδικασία μπορείς να απομακρυνθείς διακριτικά. Εκείνος θα καταλάβει!

4.     Σε βαρέθηκε

Ενδιαφερόταν για σένα όταν σε πρωτογνώρισε αλλά κάτι συνέβη στη πορεία και άλλαξε γνώμη. Μπορεί να διαισθάνθηκε το άγχος σου να κάνεις σχέση ή μπορεί να φρίκαρε που τον έπαιρνες  τηλέφωνο πέντε φορές τη μέρα ρωτώντας: “Τι θα κάνουμε το βράδυ;» ή «Γιατί δεν με πήρες τηλέφωνο όλη μέρα;” Σε αυτή τη περίπτωση ο μόνος ένοχος είσαι εσύ η ίδια, αφού αν  «εκπέμπεις» στην αρχική φάση της γνωριμίας σας  άγχος ή και απελπισία δεν θα σταυρώσεις άντρα στον αιώνα τον άπαντα! Επίσης μπορεί να έπαιξες μπάλα σωστά και να απέφυγες τις κακοτοπιές και παρ’ όλα αυτά να σε βαρέθηκε επειδή δεν ταιριάζετε σαν ιδιοσυγκρασίες. Μην στεναχωριέσαι γιατί κάθε εμπόδιο για καλό! Καλύτερα που το κατάλαβε στα πρώτα ραντεβού και δεν έχασες πολύτιμο χρόνο να καρδιοχτυπάς χωρίς αποτέλεσμα πάνω από τη συσκευή του τηλεφώνου.

5.     Έχασε τον αριθμό σου

Κι όμως κάποιες φορές μπορεί να συμβεί. Μπορεί να έγραψε το νούμερο σου σε χαρτάκι και να το έχασε, μπορεί να του έκλεψαν το κινητό τη βραδιά που ανταλλάξατε τηλέφωνα! Δυστυχώς όταν αυτό συμβαίνει οι γυναίκες συνήθως συζητούν με τις φίλες τους μέχρι το ξημέρωμα φτάνοντας στο συμπέρασμα ότι το αντικείμενο του πόθου τους  είτε δεν ενδιαφέρεται, είτε είναι παντρεμένος, είτε gay! Το να τον πάρεις λοιπόν εσύ ένα τηλέφωνο ή να στείλεις sms δεν είναι και καμιά τρομερή παραχώρηση! Μισή ντροπή δική σου, μισή ντροπή δική του στη τελική!

  Koλλημένη με το τηλέφωνο; Aν έχεις φτάσει στο σημείο να κάνεις εκτροπή από το σταθερό στο κινητό σου για να πεταχτείς στο σουπερμάρκετ ή στο videoclub, περιμένοντας ένα τηλεφώνημα, μήπως να σκεφτείς ότι αυτή η γνωριμία αντί να σε γεμίζει με θετικά συναισθήματα, σε έχει κάνει drama queen; Αντί να έχεις το ασύρματο συνέχεια στο χέρι ως απόφυση του χεριού σου πάρε τις φίλες σου και κανόνισε μια ladies night με άφθονα mohitos και θέα θάλασσα! Ο χρόνος είναι χρήμα και στην εποχή που ζούμε δεν είμαστε για έξοδα…

«Το δίληµµα: φερεγγυότητα ή χρεοκοπία;»

Του Γιάννη Στουρνάρα

Δύο είναι σήµερα οι επιλογές-διέξοδοι-λύσεις στην κρίση του δηµόσιου χρέους.Η πρώτη είναι αυτή που µας προτείνουν οι εταίροι µας στην ευρωζώνη µαζί µε το Διεθνές Νοµισµατικό Ταµείο (ΔΝΤ). Στην ουσία, οι χώρες-µέλη της ευρωζώνης, η ΕΚΤ και το ΔΝΤ µάς προτείνουν την εξής ανταλλακτική σχέση («κοινωνικό συµβόλαιο»): «Αναλαµβάνουµε να σας αναχρηµατοδοτούµε το παλαιό δηµόσιο χρέος σας, αρκεί το 2015 να έχετε µειώσει το έλλειµµα της γενικής κυβέρνησης κάτω από το 2% του ΑΕΠ». Βεβαίως, κάτω από τη λύση αυτή οι ελληνικές τράπεζες, άρα και ο ιδιωτικός τοµέας της χώρας, θα συνεχίσουν να χρηµατοδοτούνται από την ΕΚΤ.

Η λύση αυτή έχει νόηµα αν το παλαιό δηµόσιο χρέος µπορεί να αρχίσει να αποπληρώνεται µε τα έσοδα από τις αποκρατικοποιήσεις, την παραγωγή πρωτογενών πλεονασµάτων και την επιστροφή σε θετικούς ρυθµούς οικονοµικής ανάπτυξης. Σηµαντικές παράµετροι βιωσιµότητας αυτής της διαδικασίας είναι:

* Το επιτόκιο µε το οποίο θα δανείζει την Ελλάδα ο µηχανισµός διάσωσης (EFSF/ESM).

* Ο ρυθµός οικονοµικής ανάπτυξης. * Το ύψος των πρωτογενών πλεονασµάτων.

* Η αξία των περιουσιακών στοιχείων που µπορούν να αξιοποιηθούν προκειµένου να αποπληρωθούν παλαιά οµόλογα.

Σε αντίθεση µε την παραπάνω λύση, η οποία αποκλείει κάθε είδους «πιστωτικό γεγονός» (δηλαδή χρεοκοπία µερική ή ολική) και παρεµπιπτόντως προβλέπει ότι περισσότερο από τα 2/3 του ελληνικού δηµόσιου χρέους θα καταλήξει στα κρατικά χαρτοφυλάκια των χωρών-µελών της ευρωζώνης, στο ΔΝΤ, στην ΕΚΤ και το ESM, το βρετανικό περιοδικό «The Economist» προτείνει για µία ακόµη φορά, αντανακλώντας τις απόψεις πολλών αναλυτών και ακαδηµαϊκών, τη διαγραφή του µισού, περίπου, ελληνικού δηµόσιου χρέους.

Λύσεις του τύπου που προτείνει ο «Economist» είναι επιλογές στις οποίες καταφεύγουν χώρες που έχουν εξαντλήσει όλες τις άλλες διαθέσιµες. Είναι λύσεις απελπισίας, διότι χώρες που έχουν χρεοκοπήσει αποκλείονται από τις αγορές για πολύ µεγάλα χρονικά διαστήµατα, µε αποτέλεσµα να ανταλλάσσουν ένα βραχυπρόθεσµο όφελος (τη µείωση του βάρους των τοκοχρεολυσίων) µε ένα µακροπρόθεσµο, µόνιµο κόστος: τα περιθώρια δανεισµού τους (spreads) δεν θα µειωθούν σχεδόν ποτέ και το τραπεζικό τους σύστηµα θα υποστεί ανήκεστο βλάβη. Αυτή ακριβώς είναι η εµπειρία της Αργεντινής. Επιπροσθέτως, η Ελλάδα έχει ακόµη µεγάλο πρωτογενές έλλειµµα τόσο στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών όσο και στη γενική κυβέρνηση, µε αποτέλεσµα να αναγκαστεί να το µηδενίσει αµέσως, µειώνοντας δραστικά µισθούς, συντάξεις, δηµόσιες επενδύσεις, δαπάνες εισαγοµένων ειδών πρώτης ανάγκης, όπως φάρµακα, καύσιµα, πρώτες ύλες κτλ. Η σηµαντικότερη όµως επίπτωση αυτής της λύσης είναι ότι το«κούρεµα» των κρατικών οµολόγων κατά 50% θα οδηγήσει σε χρεοκοπία το ελληνικό τραπεζικό σύστηµα, το οποίο κατέχει ελληνικά κρατικά οµόλογα αξίας 55 δισ. ευρώ, και σε σηµαντικές ζηµίες την ΕΚΤ, ξένες τράπεζες, κυρίως γαλλικές και γερµανικές, τα ασφαλιστικά µας ταµεία, ελληνικές και ξένες ασφαλιστικές εταιρείες.

Εχει η Ελλάδα φθάσει σε τέτοιο σηµείο απελπισίας, έχει εξαντλήσει το οπλοστάσιό της ώστε να σηκώσει λευκή σηµαία και να παραδοθεί στη χρεοκοπία και τις συνέπειές της; Ουδείς καλόπιστος παρατηρητής µπορεί να ισχυριστεί κάτι ανάλογο.

1. Διότι ο δηµόσιος τοµέας της διαθέτει αναξιοποίητη ακίνητη περιουσία πολύ µεγαλύτερης αξίας σε σύγκριση µε οποιαδήποτε άλλη χώρα της ευρωζώνης.
    
2. Διότι το άνοιγµα της πλέον κλειστής οικονοµίας του ΟΟΣΑ στις δυνάµεις του ανταγωνισµού και η κατάργηση των 200, περίπου, εµποδίων-αντικινήτρων στην επιχειρηµατικότητα και στις επενδύσεις θα δηµιουργήσουν, σε µεσοπρόθεσµο ορίζοντα, αναπτυξιακή δυναµική και θέσεις εργασίας. Αυτή ακριβώς είναι η εµπειρία σε Δύση και Ανατολή.
    
3. Διότι πρωτογενή πλεονάσµατα της τάξης του 3%-4% του ΑΕΠ δεν είναι πρωτόγνωρα: υπήρχαν κατά την περίοδο σύγκλισης στο τέλος της δεκαετίας του 1990. Αυτά τα πρωτογενή πλεονάσµατα είναι επαρκή γιατη δραστική αποκλιµάκωση του λόγου του χρέους ως προς το ΑΕΠ, αρκεί να συνδυαστούν µε αξιοποίηση της κρατικής περιουσίας, άνοιγµα αγορών στον ανταγωνισµό.
    
4. Διότι η Ελλάδα παρουσιάζει µεγάλες επενδυτικές ευκαιρίες: οδικοί άξονες, λιµάνια, µαρίνες, αεροδρόµια, τουριστική κατοικία, ενεργειακά δίκτυα και ανανεώσιµες πηγές ενέργειας.
    
5. Διότι διαθέτει αναπορρόφητα κονδύλια του ΕΣΠΑ, για υποδοµές της τάξης των 17 δισ. ευρώ, τα οποία µπορούν να «µοχλευθούν» µε κονδύλια από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα.
    
6. Διότι διαθέτει βοήθεια πρωτοφανούς, ιστορικά, µεγέθους από τους µηχανισµούς διάσωσης της ευρωζώνης, και από το ΔΝΤ, το οποίο έχει διαφορετική συµπεριφορά σήµερα σε σχέση µε την κρίση της Αργεντινής.

Με βάση τα παραπάνω θεµελιώδη στοιχεία, ένα εύλογο ερώτηµα είναι το εξής: Μπορεί το πολιτικό σύστηµα της χώρας να συναινέσει ώστε να οδηγήσει την οικονοµία σε δηµοσιονοµικά πρωτογενή πλεονάσµατα της τάξης του 4% του ΑΕΠ και να υλοποιήσει ένα ευρύ πρόγραµµα αξιοποίησης της κρατικής ακίνητης περιουσίας ως το 2015; Από την απάντηση στο ερώτηµα αυτό θα εξαρτηθεί η επιτυχία ή όχι του εγχειρήµατος.

Τέλος, αυτό που θα έπρεπε να έχει ξεκινήσει ήδη είναι η λεπτοµερής ενηµέρωση όλων των πολιτών αυτής της χώρας, συµπεριλαµβανοµένων των πολιτικών, για τις δύο προαναφερόµενες εναλλακτικές λύσεις και, κυρίως, για το κόστος και το όφελος της κάθε µιας. Ενδεχοµένως µια εκστρατεία ενηµέρωσης για το συγκεκριµένο θέµα να είχε αποσοβήσει ορισµένες από τις εξελίξεις της τελευταίας περιόδου, αλλά και να είχε δροµολογήσει άλλες, σε εντελώς διαφορετική κατεύθυνση. Η έλλειψη δραστηριότητας τους προηγούµενους µήνες σε αυτό το επίπεδο δεν σηµαίνει ότι κάτι τέτοιο δεν µπορεί να δροµολογηθεί τώρα.

*Ο κ. Ιωάννης Στουρνάρας είναι καθηγητής Οικονοµικών του Πανεπιστηµίου Αθηνών, γενικός διευθυντής του ΙΟΒΕ

*Το άρθρο δημοσιεύτηκε: Βήμα