Του Κωνσταντίνου Μπουγά
Πηγή: Eνθετό «Glam» του «Ελεύθερου τύπου της Κυριακής»
Από το πρώτο πλάνο του τηλεοπτικού σίριαλ «Gossip girl» το 2007, ήταν ξεκάθαρο πώς η 20χρονη τότε Μπλέικ Λάιβλι είχε έρθει για να μείνει. Η Καλιφορνέζα που λάτρεψε το εφηβικό και μετεφηβικό αντρικό κοινό και έγινε πρότυπο των αμερικανίδων teenagers, είχε όλο το πακέτο για να ξεχωρίσει. Ομορφιά, φρεσκάδα, ευτυχώς υποκριτικό ταλέντο κι από ό,τι φαίνεται μυαλό.
Κι έτσι κι έγινε… η Μπλέικ που προέρχεται από καλλιτεχνική οικογένεια (μπαμπάς ηθοποιός-σκηνοθέτης, μαμά ατζέντισσα, αδέρφια ηθοποιοί) θα μας απασχολήσει ακόμη περισσότερο στο μέλλον, αφού ήδη οι καλοί ρόλοι άρχισαν να έρχονται, όπως η συμμετοχή της στο ολοκαίνουργιο αστυνομικό θρίλερ που φέρει τη σκηνοθετική υπογραφή του Μπεν Άφλεκ. Μαζί με μία πλειάδα ταλαντούχων ηθοποιών όπως ο Τζέρεμι Ρένερ, ο Τζον Χαμ, η Ρεμπέκα Χολ και φυσικά ο ίδιος ο Άφλεκ μας πηγαίνει downtown στο… «The Town».
Σύμφωνα με τα λεγόμενά της ο ρόλος της Κρίστα Κάφλιν ήταν από τους πιο προκλητικούς της μέχρι τώρα καριέρας της. Κάτι μας λέει ότι θα ακολουθήσουν ακόμη περισσότεροι…
Σε δυσκόλεψε το γεγονός ότι παρότι εμφανίζεσαι σε σχετικά λίγες σκηνές, έπρεπε να υποδυθείς ένα χαρακτήρα σε όλη του την πληρότητα;
Σίγουρα ήταν πρόκληση για μένα, αλλά το γεγονός ότι ήταν τόσο καλογραμμένος ο ρόλος το κάνε πιο εύκολο. Κι ο Μπεν (σ.σ. Άφλεκ) και οι υπέροχοι σεναριογράφοι έκαναν απίστευτή δουλειά στην περιγραφή των χαρακτήρων και στον τρόπο που εξελίσσεται η ιστορία, που καταλάβαινες απόλυτα περί τίνος πρόκειται, τι γίνεται, τι διακυβεύεται στο μέλλον, ακόμη κι αν κανείς δεν μιλούσε γι’ αυτό. Επίσης, όταν περιτριγυρίζεσαι από τόσο ταλαντούχους ηθοποιούς τα πράγματα γίνονται ακόμη πιο εύκολα. Είχε γίνει μία καλή προετοιμασία κι ο Μπεν είχε δημιουργήσει ένα τόσο καλό περιβάλλον όπου μπορούσες να δώσεις τον καλύτερο σου εαυτό και να γίνεις μέρος μίας απίστευτης ιστορίας. Σίγουρα ήταν πρόκληση το να πρωταγωνιστείς σε τόσες λίγες σκηνές, αλλά να πρέπει να «πεις» μία ολόκληρη ιστορία.
Ταυτόχρονα ήμουν τόσο ενθουσιασμένη γιατί κάθε μέρα, κάθε σκηνή ήταν τόσο γεμάτη και τόσο «πλούσια» από οτιδήποτε άλλο έχω κάνει επαγγελματικά.
Ταυτόχρονα ήμουν τόσο ενθουσιασμένη γιατί κάθε μέρα, κάθε σκηνή ήταν τόσο γεμάτη και τόσο «πλούσια» από οτιδήποτε άλλο έχω κάνει επαγγελματικά.
Τι ήταν αυτό που σε τράβηξε στο συγκεκριμένο χαρακτήρα;
Το γεγονός ότι δεν ήταν ένας εύκολος χαρακτήρας να υποδυθείς. Λατρεύω τις προκλήσεις κι ήταν τόσο δυνατή η συγκεκριμένη γυναίκα μιας και μεγάλωσε σε ένα περιβάλλον που δεν είχε καμία ευκαιρία. Είχε όλους τους σωστούς λόγους για να είναι καταρρακωμένη, κι είναι λαβωμένη αλλά όχι κατεστραμμένη. Είναι ακόμη πολύ δυνατή. Προσαρμόζεται εύκολα. Είναι ευάλωτη και απεγνωσμένη, αλλά ξέρεις… έχει καρδιά, έχει και πόνο. Είναι ένας πολύ «ωμός» χαρακτήρας και πρέπει να ξεπεράσεις τα όριά σου, να αφήσεις όλες σου τις συστολές για να μπεις στο δέρμα κάποιου που δεν έχει καμία σχέση με σένα. Τα πάντα, από τα νύχια μου και τα μαλλιά μου, μέχρι το πρόσωπο και τα παπούτσια μου ήταν διαφορετικά πάνω μου. Πραγματικά ήταν ένας χαρακτήρας που μου άρεσε πολύ να εξερευνήσω και να δω αν μπορούσα να τα καταφέρω.
Πώς σου περιέγραψε ο Μπεν Άφλεκ τον χαρακτήρα που υποδύεσαι στην ταινία;
Λοιπόν… επειδή ο χαρακτήρας είχε γραφτεί για μία 37χρονη μητέρα από τη Βοστόνη, δεν ήθελε να μου τον διαβάσει. Κανείς δεν ήθελε. Όλοι μου έλεγαν πώς: «Δεν κάνεις για αυτόν το ρόλο», αλλά πραγματικά πάλεψα γι’ αυτόν. Οπότε μετά την οντισιόν έπρεπε να παλέψω ακόμη περισσότερο. Δεν ήρθε ποτέ να μου πει «αυτός είναι ο χαρακτήρας που θα υποδυθείς, ποια είναι η γνώμη σου;». Αντιθέτως μάλλον εγώ ήμουν περισσότερο «Σε παρακαλώ προσέλαβε με!» (γέλια). Δεν χρειάστηκε να μιλήσουμε πολύ γι’ αυτή. Ο Μπεν ήθελε περισσότερο να τη ζήσω, οπότε γνώρισα μέσω της παραγωγής ορισμένους ανθρώπους που μένουν στην Τσαρλστάουν, κάποιες νεαρές γυναίκες με τις οποίες είχα την ευκαιρία να μιλήσω, να περάσω χρόνο μαζί τους, να πάω στα σπίτια τους, να βγούμε έξω μαζί και να συνειδητοποιήσω καλύτερα τον τρόπο ζωής τους. Όχι να τον γνωρίσω μέσα από κάποιο βιβλίο, ή να μάθω την προφορά τους μέσα από ένα κασετόφωνο.
Πιστεύεις ότι ο τρόπος που απεικονίζεται η Βοστόνη στην ταινία είναι ακριβής;
Είναι, είναι. Αισθάνομαι πώς αν την έβλεπα σε κάποιο σινεμά θα σκεφτόμουν «Είναι μία πολύ καλή ταινία, αλλά αυτά δεν μπορούν να συμβαίνουν στα αλήθεια…». Όμως περνώντας αρκετό καιρό εκεί, κατάλαβα ότι συμβαίνουν ακόμη περισσότερα πράγματα. Όλα αυτά εκεί είναι πολύ συνηθισμένα, κι είναι πολύ «αγριευτικό» το ότι γίνονται ακόμη και σήμερα.
Κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας σου για την ταινία, τι έμαθες για τους κατοίκους της Βοστόνης.
Μαθαίνεις πολλά. Δεν έχει να κάνει μόνο με τον χαρακτήρα που υποδύεσαι. Ήταν ιδιαίτερα διαφωτιστικό το γεγονός ότι βρισκόμουν μαζί μ’ αυτές τις γυναίκες που μεγάλωσαν σε τελείως διαφορετικό περιβάλλον από αυτό που μεγάλωσα εγώ. Συνεχώς χάνουν δικούς του ανθρώπους, είτε γιατί σκοτώνονται, είτε γιατί πηγαίνουν φυλακή, είτε ακόμη γιατί αυτοκτονούν, ή πηγαίνουν στα κέντρα αποτοξίνωσης μιας και η διακίνηση ναρκωτικών είναι πολύ έντονη. Παρόλα αυτά παραμένουν δυνατές, με θετική σκέψη. Πραγματικά χαρούμενες. Η αφοσίωση που έχουν η μία στη άλλη, η αγάπη, η εμπιστοσύνη η έννοια της φιλίας, της περηφάνιας και της κληρονομιάς είναι κάτι αξιοσημείωτο. Είναι κάτι που ξεχωρίζει στον κόσμο που ζούμε. Όταν έχεις το Ίντερνετ, τα τηλέφωνα κι όλη αυτή την ευκολία στην επικοινωνία, φαίνεται πώς χάνεις την ανάγκη να επικοινωνήσεις πραγματικά. Αυτοί οι άνθρωποι είναι τόσο δεμένοι με αυτούς που μένουν μαζί. Είναι η οικογένειά τους. Είναι μία ομάδα, κι αυτό είναι πραγματικά σπουδαίο.
Αισθάνθηκες ότι έγινες κάτοικος της Βοστόνης κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων;
Δεν θα ‘λεγα ποτέ ότι έγινα γνήσια κάτοικος της Βοστόνης, μιας και αισθάνομαι ότι χιλιάδες Βοστονέζοι θα με πλακώσουν στο ξύλο (γέλια)! Στα γυρίσματα σε ένα μπαρ ήρθε ένας τύπος, ένας πρώην κατάδικος που μόλις είχε αποφυλακιστεί μετά από 18 χρόνια κι ο Μπεν του ‘χε ζητήσει να παίξει ως κομπάρσος και με ρώτησε «Πόσο καιρό ζεις εδώ; Δεν σε ξέρω…», και τότε μερικά από τα κορίτσια με τα οποία είχα γίνει φίλη του είπαν «ηλίθιε, είναι η κοπέλα που παίζει στην ταινία». Αυτό ήταν το καλύτερο κομπλιμέντο που θα μπορούσε να μου κάνει κάποιος. Οπότε για ένα λεπτό, σε κάποια σκηνή μπορεί να μοιάζω με πραγματική κάτοικο της Βοστόνης. Το ελπίζω, το εύχομαι… Αυτός είναι ο σκοπός μου, αλλά δεν μπορώ να πω πως είμαι μία πραγματική κάτοικος της Βοστόνης. Όχι, αλλά θα μου άρεσε να ήμουν από ‘κει. Εκτίμηση πολύ και την πόλη και τους κατοίκους της. Σκεφτόμουν «μακάρι να μπορούσα να ζήσω εδώ. Είναι ένα υπέροχο μέρος», αν και κάνει πολύ κρύο!
Τι είδους σκηνοθέτης είναι ο Μπεν Άφλεκ. Πώς δουλεύει;
Πριν ξεκινήσουμε τα γυρίσματα είχε μία αρκετά… μαχητική διάθεση. Είχε θέσει υψηλά στάνταρ μιας κι ήθελε να κατανοήσουμε τους χαρακτήρες με τον καλύτερο τρόπο, να μάθουμε πράγματα για την πόλη, να γνωρίσουμε τους ανθρώπους. Ήθελε να ξέρουμε κάθε λεπτομέρεια έτσι ώστε να μπορέσουμε να «μεταμορφωθούμε» σε αυτούς τους χαρακτήρες χωρίς να «ματώσουμε». Να μπούμε στο πλατό χωρίς να χρειάζεται να μιλήσουμε περαιτέρω γι’ αυτούς. Να μην τους έχουμε στο μυαλό μας, να τους έχουμε βάλει στην καρδιά μας. Το γεγονός ότι είχαμε μάθει τόσα πολλά για τους χαρακτήρες μας πριν τα γυρίσματα μας έδωσε την απαραίτητη γνώση έτσι ώστε όταν παίζαμε να μπορούμε να νιώσουμε, να συνεργαστούμε αρμονικά.
Αυτός ο ρόλος ήταν τεράστια πρόκληση για σένα. Θέλεις να συνεχίσεις να κάνεις τέτοιος ρόλους ή προτιμάς να επιστρέψεις σε αυτά που έχει συνηθίσει;
Για το «Gossip girl» έχουμε εξαετές συμβόλαιο, οπότε όσο συνεχίσει να αρέσει στον κόσμο, θα ‘μαστε εκεί. Αυτή είναι η τέταρτη χρονιά μου στο σίριαλ, και πραγματικά μ’ αρέσει να κάνω διαφορετικές δουλειές καθώς γυρίζω το «Gossip girl», μιας και με κάνει να το εκτιμώ ακόμη περισσότερο. Είναι διαφορετική η Τέχνη ενός τηλεοπτικού σίριαλ. Πρέπει να δουλέψεις πολύ πιο γρήγορα. Γυρνάς δέκα σελίδες τη μέρα. Εδώ γυρίζαμε το πολύ μία σελίδα, ή και λιγότερο. Το να ‘σαι μπροστά από την κάμερα τόσο συχνά σε μαθαίνει πράγματα και σίγουρα με βοήθησε στο να κάνω τις ταινίες μου και οι ταινίες μου με βοήθησαν με το σόου. Το ένα αναμιγνύεται με το άλλο, οπότε ναι, θα ήθελα να κάνω περισσότερες ταινίες, αλλά μ’ αρέσει να κάνω και το «Gossip girl».
Η ταινία «The Town» προβάλλεται στις κινηματογραφικές αίθουσες από τη Village Films.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου