Μπορεί να έχει αγγλική υπηκοότητα, είναι όμως Ελληνίδα στη ψυχή. Μούσα του τελευταίου της βιβλίου: «Ο τελευταίος χορός» είναι και πάλι η πολύπαθη χώρα μας. Η πολυβραβευμένη συγγραφέας, μιλά για την πολιτική και οικονομική κατάσταση που βιώνουμε, αλλά και την «Οδύσσεια» της Κύπρου.
Συνέντευξη στη Δήμητρα Μποφυλάτου
Πώς αισθάνεστε που το
νέο σας βιβλίο «Ο τελευταίος χορός» βρίσκεται στις προθήκες των βιβλιοπωλείων;
Πάντα νιώθω μεγάλο ενθουσιασμό, όταν ένα
βιβλίο μου εκδίδεται! Δεν υπάρχει τίποτε πιο ευχάριστό από το να βλέπω για πρώτη
φορά το εξώφυλλο του, να το ανοίγω και να μυρίζω το χαρτί. Ένα νέο βιβλίο έχει
μια μυρωδιά σαγήνης. Έπρεπε να υπάρχει ένα άρωμα που θα λέγεται: “Φρέσκες
σελίδες». Επίσης πρέπει να σου πω ότι συγκινούμαι όταν βλέπω για πρώτη φορά την μετάφραση των βιβλίων
μου. Πλέον μπορώ να χρησιμοποιήσω την ελληνική έκδοση ως εργαλείο, για να
βελτιώσω ακόμη περισσότερο τα ελληνικά μου.
Πώς προέκυψε ο τίτλος του βιβλίου;
Ο «τελευταίος χορός»
είναι το όνομα της αγαπημένης μου ιστορίας, σε αυτή τη συλλογή διηγημάτων. Αφορά
ένα νεαρό ζευγάρι που δεν ακολουθεί τα ένστικτα του, αγνοεί τα συναισθήματα του
και υποχωρεί στις πιέσεις που τους ασκούνται. Οι συνέπειες είναι καταστροφικές
και θα τους κυνηγούν για το υπόλοιπο της ζωής τους.
Έχετε
άγχος κάθε φορά που ετοιμάζεστε να εκδώσετε ένα καινούργιο βιβλίο;
Όχι, αν και ίσως θα
έπρεπε. Εφόσον όμως έγραψα ένα βιβλίο, όσο καλύτερα μπορούσα, δεν μπορώ να κάνω
κάτι παραπάνω. Πάντα ελπίζω οι αναγνώστες μου να απολαύσουν τα βιβλία μου, αλλά
δεν μπορώ να τους αναγκάσω να τους αρέσουν!
Ποιος
είναι εκείνος ο δικός σας άνθρωπος, τον οποίο εμπιστεύεστε για να διαβάζει τα
βιβλία σας, πριν εκδοθούν;
Στο Ηνωμένο βασίλειο
οι συγγραφείς έχουν ατζέντηδες. Εκείνοι προωθούν τα χειρόγραφα στους εκδότες.
Ένας καλός ατζέντης είναι ο άνθρωπος που ασχολείται με το νομικό και
διαδικαστικό κομμάτι ενός βιβλίου, τις πωλήσεις σε εκδότες του εξωτερικού, αλλά
είναι κι ένας δημιουργικός μέντορας. Ο ατζέντης μου λέγεται Ντέιβιντ Μίλλερ,
είναι μια διάνοια και πολύ στενός μου φίλος. Είναι ο πρώτος άνθρωπος που διαβάζει
τα χειρόγραφά μου.
Έχει τύχει ποτέ να
μην έχετε έμπνευση;
Μέχρι τώρα δεν μου
έχει συμβεί. Γράφω μόνο όταν στριφογυρίζει μια ιδέα στο κεφάλι μου, που δεν με
αφήνει ήσυχη. Μου γίνεται εμμονή, με λίγα λόγια. Αν δεν είχα ιδέες, δεν θα μπορούσα
να γράφω. Θα έκανα κάτι άλλο..
Είστε
μια εξαιρετικά επιτυχημένη συγγραφέας. Ποιες ήταν οι μεγαλύτερες δυσκολίες που
συναντήσατε;
H μεγαλύτερη δυσκολία για μένα είναι να
βρίσκω αρκετό χρόνο για να μπορώ να ασχοληθώ με το γράψιμο.
Yπάρχει κάποιος συγγραφέας, που το έργο του
το «ζηλεύετε»;
Αν υπάρχει κάποιος που
ζηλεύω, αυτός είναι ο Ian McEwan για το στυλ γραφής του. Έχει καταπληκτική πέννα και κάθε
λέξη του έχει τη σημασία της.
Σε παλιότερη
συνέντευξη σας είχατε χαρακτηρίσει την Ελλάδα ως τη Σπιναλογκα της Ευρώπης.
Βλέπετε κάποια αναστροφή στο κλίμα για τη χώρα μας;
Τα πράγματα αλλάζουν
συνεχώς, σε καθημερινό επίπεδο, θα έλεγα. Πιστεύω πως η Ελλάδα δεν είναι πλέον
η Σπιναλόγκα της Ευρώπης. Η μεταφορά που είχα κάνει, ήταν σωστή τη χρονική
περίοδο που έγινε, επειδή η Ελλάδα έμοιαζε απομονωμένη και πολλές φορές
παρεξηγημένη (και αυτό ήταν το βασικό χαρακτηριστικό της Σπιναλόγκας και της
λέπρας, ότι ήταν μια παρεξηγημένη αρρώστια). Πιστεύω πως μέρα με τη μέρα, όλοι
μας μαθαίνουμε περισσότερα πράγματα, σχετικά με το πώς και για ποιους λόγους
γεννήθηκε και γιγαντώθηκε η κρίση. Θεωρώ πως η Ελλάδα δεν είναι πλέον τόσο απομονωμένη,
ακόμη κι αν αυτό δεν βοηθά ιδιαίτερα...
Πώς βιώσατε και τι
ακούτε για τη Κύπρο, που αυτή τη περίοδο βρίσκεται στο “μάτι του κυκλώνα»;
Αυτό που συνέβη ήταν
μια καταστροφή για τους απλούς πολίτες στη Κύπρο. Μπορεί να μην έχασαν τελικά
ένα ποσοστό των καταθέσεων τους, όπως τους είχαν αρχικά απειλήσει, αλλά μαντεύω
πως οι συνολικές απώλειες θα είναι πολύ μεγαλύτερες, με την οικονομία τους να
καταστρέφεται μέσα σε μια νύχτα. Γνωρίζω ανθρώπους που ζουν εκεί και είναι
τρομαγμένοι, βρίσκονται σε κατάσταση σοκ. Όλη αυτή η κατάσταση κλονίζει την
πίστη όλων μας προς τις τράπεζες (αν είχαμε βέβαια πίστη εξ’ αρχής).
Ποιο είναι αυτό το
χαρακτηριστικό που μας κάνει να διαφέρουμε από τους υπόλοιπους Ευρωπαίους;
Είναι δύσκολη η
ερώτηση σου, γιατί οι γενικεύσεις μπορούν να αποδειχθούν επικίνδυνες. Θα έλεγα
πάντως την υπερηφάνεια. Πολλοί Έλληνες είναι περήφανοι για την εθνικότητα τους.
Και γι’ αυτό η τωρινή κατάσταση τους πονάει τόσο πολύ. Πάντως θα επανακάμψουν
οι Έλληνες, το ξέρω!
Πιστεύετε δηλαδή ότι θα υπάρξει “happy end”, όσον αφορά το ελληνικό πρόβλημα;
Όχι άμεσα, αλλά
σίγουρα στο μέλλον. Θα πρέπει όμως να γίνουν δραστικές αλλαγές…
Τι σας λείπει
περισσότερο από την Ελλάδα,
όταν είστε μακριά;
Οι φίλοι μου, το
ηλιοβασίλεμα και η ατμόσφαιρα.
Tί σας νευριάζει, όταν έρχεστε σε επαφή με
τους Έλληνες;
Ν’ ακούω τη φράση: «Α,
μα δεν κάνουμε έτσι τα πράγματα εδώ», όταν επισημαίνω ότι κάποια πράγματα
αλλάζουν. Αν η χώρα ήταν τέλεια, τότε ίσως να θεωρούσα αποδεκτή αυτή τη
συμπεριφορά, αλλά πιστεύω ότι ορισμένες βελτιώσεις θα μπορούσαν να γίνουν,
χωρίς να αλλοιωθεί το «άρωμα» Ελλάδας.
Με
ποιόν θέλετε να χορέψετε τον τελευταίο
σας χορό;
Πιστεύω ότι αυτό θα
συμβεί στο πολύ μακρινό μέλλον και δεν θέλω καν να το σκέφτομαι..
Ιnfo
Σπούδασε Αγγλική Φιλολογία στην
Οξφόρδη. Πριν γίνει συγγραφέας ασχολήθηκε με τις εκδόσεις, τις δημόσιες σχέσεις
και τη δημοσιογραφία. Το πρώτο της μυθιστόρημα, Το Νησί, παρέμεινε στην πρώτη
θέση της λίστας best seller των Sunday Times επί οκτώ εβδομάδες και έχει
πουλήσει πάνω από δύο εκατομμύρια αντίτυπα σε όλο τον κόσμο. Συμμετείχε ως
σύμβουλος σεναρίου στην τηλεοπτική μεταφορά του μυθιστορήματος στην Ελλάδα, που
κατέγραψε πρωτοφανή ύψη τηλεθέασης. Ανακηρύχθηκε Πρωτοεμφανιζόμενη Συγγραφέας
της Χρονιάς στα βραβεία Galaxy British Book Awards 2007, ενώ στην πρώτη θέση
των πωλήσεων ανέβηκε και το δεύτερο μυθιστόρημά της «Ο Γυρισμός». Το τρίτο της
μυθιστόρημα, «Το Νήμα», μπήκε και αυτό στη λίστα των best seller. Τα βιβλία της
έχουν μεταφραστεί σε πάνω από 30
γλώσσες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου