Ο Γρηγόρης Βαλιανάτος πρόεδρος της "Φιλελεύθερης Συμμαχίας"

Κάθε μεγάλο ταξίδι ξεκινά με ένα μικρό βήμα

του Στρατή Κατάκου

Η εκλογή του Γρηγόρη Βαλλιανάτου ως προέδρου της Φιλελεύθερης Συμμαχίας και  οι συζητήσεις που έγιναν στο 4ο συνέδριό της, σηματοδοτούν  μια αθέατη και μικρή ίσως αλλά σημαντική αλλαγή στην τρέχουσα, ζοφερή πολιτική πραγματικότητα.

Σε ένα πρώτο επίπεδο ένα πολιτικό κόμμα –έστω και πολύ μικρό, φιλελεύθερο- τολμά να εκλέξει στην ηγεσία του ένα πρόσωπο-ταμπού για την κυρίαρχη νεοελληνική συντηρητική κουλτούρα. Έναν πολιτικό επιστήμονα, επικοινωνιολόγο,  με πολύ σημαντική ιστορία και δράση στο κίνημα για την υπεράσπιση των ατομικών δικαιωμάτων και την δημιουργία της κοινωνίας των πολιτών. Στοιχεία όμως που αποσιωπώνται και καλύπτονται από την κυρίαρχη τηλεοπτική αισθητική του κουτσομπολιού, της διαστρέβλωσης, της αποστροφής στο διαφορετικό και το ειλικρινές, της προβολής του πιπεράτου και  του ασήμαντου, για χάρη της τηλεθέασης, του αποπροσανατολισμού και της αποχαύνωσης.

Σε ένα δεύτερο επίπεδο, οι δυνάμεις της ελευθερίας και της ανοικτής κοινωνίας,  αρχίζουν να κατανοούν (από ανάγκη μα και από επιλογή) ότι η αποδοχή των κανόνων του ‘συστήματος’, η σοβαροφάνεια, ο καθωσπρεπισμός, ο λαϊκισμός και η κολακεία των πιο συντηρητικών ενστίκτων του ‘λαού’, δεν οδηγούν πουθενά. Παρότι ποτέ δεν πίστευαν ή δεν έκαναν τα παραπάνω, πολλές φορές τα ανέχονταν  ή τα αποδέχονταν, ελπίζοντας –εις μάτην-  να δοθεί μια ευκαιρία στις ιδέες τους.

Σε ένα τρίτο επίπεδο, όλο και περισσότεροι αποδέχονται  ότι η ίδια η ύπαρξη της χώρας με όρους ελευθερίας, ασφάλειας, δικαιοσύνης και ευημερίας, δεν είναι ένα στενά πολιτικό, οικονομικό, τεχνοκρατικό εγχείρημα. Περνά απαραίτητα μέσα από τον πραγματικό διάλογο, την αποδοχή του διαφορετικού, την ουσιαστική σύνθεση και συνεργασία με αμοιβαίες υποχωρήσεις. Προχωράει  σε συγκρούσεις και συνεχή προσπάθεια για τη δημιουργία σοβαρών θεσμών, το σεβασμό των ατομικών δικαιωμάτων, την απελευθέρωση της οικονομίας και της κοινωνίας από το θανάσιμο εναγκαλισμό του κράτους. Και καταλήγει σε μια συνολική ‘αλλαγή παραδείγματος’, μια ‘πολιτισμική επανάσταση’ προς μια  κουλτούρα ελευθερίας, ατομικής ευθύνης και επιλογής. Και όλα τα παραπάνω, όχι σε βάθος χρόνου, όχι –μόνο- με παιδεία και αλλαγή νοοτροπίας. Αλλά άμεσα, με πίεση για αλλαγή θεσμών, με ανάδειξη, συσπείρωση και άμεση δράση των δημιουργικών δυνάμεων του τόπου, που υπάρχουν ήδη και συχνά είναι πλειοψηφικές.

Όσοι παρακολούθησαν το Σάββατο 12 Νοεμβρίου τη συζήτηση ‘Η ανάγκη για ένα μέτωπο ορθολογισμού και μεταρρυθμίσεων απέναντι στην κρίση’, στο 4ο συνέδριο της Φιλελεύθερης Συμμαχίας , διαπίστωσαν έναν απαράμιλλο πλούτο ιδεών και επιχειρημάτων, κοφτερά μυαλά, κουλτούρα πραγματικής συνεργασίας, εκλεκτούς ομιλητές και εκατοντάδες πολίτες να συζητούν για ώρες, με κανόνες και υψηλό επίπεδο, για τις προοπτικές της χώρας.
Και όσοι   αντιδιαστείλουν τα παραπάνω, με τις ιδέες, τις πράξεις, τα λόγια, την εικόνα   και την αισθητική του παλαιού πολιτικού συστήματος και των εκπροσώπων του όλα τα τελευταία χρόνια και κυρίως τις τελευταίες εβδομάδες, μπορούν να βγάλουν ενδιαφέροντα συμπεράσματα.

* Ο Στρατής Κατάκος είναι Αντιπρόεδρος της Φιλελεύθερης Συμμαχίας.