Από τη Δήμητρα Μποφυλάτου, αναδημοσιευση από glam
Από μικρό κοριτσάκι ονειρευόσουν το νυφικό σου, το γάμο σου και το after wedding party με τους καλεσμένους να σε αποθεώνουν και τη μανούλα σου να κλαίει από συγκίνηση. Μεγάλωσες, ερωτεύτηκες, χώρισες, συγκατοίκησες και πάλι από την αρχή. Στη συνέχεια έκανες μια σχέση και τώρα ο αγαπημένος σου σου ζήτησε να τον παντρευτείς. Οι περισσότερες γυναίκες στη θέση σου θα έπλεαν σε πελάγη ευτυχίας, εσύ όμως νιώθεις πως το μονόμετρο που κοσμεί το χέρι σου είναι ξένο σώμα. Τι φταίει άραγε;
1. Ο μέλλοντας γαμπρός δε γονάτισε: Φανταζόσουν ότι η πρόταση γάμου θα λάμβανε χώρα σε ένα χολιγουντιανό σκηνικό, με τον αγαπημένο σου να σου κάνει ερωτική εξομολόγηση και εσύ σαν άλλη ντίβα να του λες: “Ι do” αλλά τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν ακριβώς έτσι. Μεταξύ τύρου και αχλαδίου εκείνος σου είπε, την ώρα που τρώγατε κοκκινιστό μοσχαράκι με χυλοπίτες: “Τι λες; Παντρευόμαστε;” Κι εσύ τι θα πεις στις φίλες σου; Ότι η πρόταση γάμου έμοιαζε με συζήτηση του τύπου: “Τι λες να μαγειρέψω αύριο;”
2. Ο άντρας της ζωής μου είμαι εγώ: Eίσαι οικονομικά ανεξάρτητη, το λεγόμενο κορίτσι καριέρας, που κάθεται στο γραφείο 12-14 ώρες την ημέρα. Όλη αυτή η ιστορία με τους γάμους και τα νυφικά σου φαίνεται επίπονη και δύσκολη, λες και σου πρότεινε να απαλλοτριώσεις ένα ολόκληρο οικοδομικό τετράγωνο και μετά να χτίσεις μόνη σου εμπορικό κέντρο. Τι φταίει πραγματικά; Ότι είσαι πολυάσχολή ή μήπως διακατέχεσαι-χωρίς να θέλεις να το παραδεχτείς ακόμη και στον ίδιο σου τον εαυτό- από το φόβο της δέσμευσης;
3. Tί θα πει το «για πάντα»; Πριν σου κάνει τη πρόταση γάμου ήσασταν ένα κλασικό ζευγαράκι. Με τους καυγάδες σας, τις γλύκες σας, τα ταξίδια σας. Μένετε μαζί εδώ και χρόνια και ουσιαστικά ζείτε σαν παντρεμένοι. Μετά τη «πολυπόθητη πρόταση» όμως κάτι έχει αλλάξει μέσα σου. Το άγχος έχει κάτσει σαν πέτρα στο στομάχι σου και το μυαλό σου ξαφνικά παίρνει ανάποδες: “Είναι ο άντρας της ζωής μου;”, «Κι αν μετά χωρίσουμε;» Δεν χρειάζεται να θέτεις όλη σου τη σχέση σε αμφισβήτηση και να μπαίνεις σε διαδικασία αναθεώρησης ακόμη και της ύπαρξης σου επειδή θα ντυθείς νύφουλα. Δεν σου ζήτησε ο αγαπημένος σου να αναλάβεις τη Δημαρχία της Αθήνας. Ουσιαστικά η ζωή σου δεν θα αλλάξει, ούτε ο σύζυγός σου θα μεταμορφωθεί σε Αλ Μπάντι(από τους Παντρεμένους με παιδιά)
Οι περισσότερες γυναίκες πλέον που ζουν μαζί με τους αγαπημένους τους, βλέπουν τη «τελετή» ως ένα κυκεώνα υποχρεώσεων που πρέπει να ολοκληρωθούν με αρτιότητα και μαεστρία. Ακόμη συχνότερα διακατέχονται από το άγχος του τύπου: «Να είναι όλα τέλεια» Το μυστικό είναι ένα: “Do not panick”. Ο γάμος είναι η ένωση δύο ανθρώπων που αγαπιούνται και τα υπόλοιπα («Θέλω να είμαι η πιο όμορφη και glamorous νύφη, να ευχαριστηθεί όλο μου το σόι και να μπω στο μάτι των συναδέλφων μου με τη grande after wedding δεξίωση) είναι μπούρδες! Να είσαι ο εαυτός σου και να επιλέξεις για τις προετοιμασίες ανθρώπους που ξέρεις ότι σε αγαπούν-και το αντίστροφο- και δεν σου προκαλούν άγχος.
Υπάρχουν βέβαια και οι περιπτώσεις των γυναικών που νιώθουν την «αγχόνη» να τις πνίγει λίγο πριν το γάμο τους και αισθάνονται σαν άλλη Τζουλιά Ρομπερτς στη ταινία «Runnaway Bride». Πότε αξίζει να παρατήσεις το γαμπρό πριν καν ανέβετε στα σκαλιά της εκκλησίας;
1.Είναι «πεταχτούλης»: Tον έπιασες να σε «κερατώνει» 2 φορές τα τελευταία τρία χρόνια. Μπορεί να εύχεσαι ότι θα αλλάξει μετά το γάμο αλλά το πιο πιθανό είναι ότι μετά από λίγα χρόνια θα τον «τσακώσεις» να κάνει σεξ στο πάγκο της κουζίνα ΣΑΣ με τη babysitter, ενώ το μωρό σου κοιμάται στη κούνια του. Λυπάμαι κουκλίτσα μου, αλλά ο άνθρωπος δεν αλλάζει!
2. Είναι «νταής». Ο Απόστολός Γκλέτσος και ο Γιώργος Τράγκας μπροστά στον αγαπημένο σου είναι γατούλες του καναπέ. Ο άνθρωπος είναι οξύθυμός και θεωρεί ότι εσύ και κατ’ επέκταση οι γυναίκες δεν δημιουργήθηκαν από το πλευρό του Αδάμ, αλλά είναι κατώτερο είδος και δεν πρέπει να μιλάνε όταν ο άντρας, ο σωστός, ο πρόστυχος «αγορεύει». Θέλεις να ζήσεις την υπολοιπή ζωή σου με έναν άνθρωπο που σε καταπιέζει και σε υποτιμά; Δε νομίζω!
3. Δεν τον αγαπάς πια! Αυτός είναι ο πιο σοβαρός λόγος που σε κάνει να έχεις άγχος και να βγάζεις καντίλες και μόνο που σκέφτεσαι νυφικά και στέφανα! Τι να κάνουμε; Μπορεί να ήσουν κάποτε ερωτευμένη μαζί του, αλλά τώρα πια δεν είσαι. Η σπίθα έγινε φλόγα και η φλόγα πια είναι στάχτη. Δεν σε ενδιαφέρει να τον διεκδικήσεις, ούτε να κάνεις μαθήματα pole dancing για να τον «κερδίσεις» και πάλι ερωτικά. Δεν σε ενδιαφέρει να του αρέσεις, βαριέσαι αφόρητα το σεξ μαζί του και όταν σου μιλάει θέλεις να του πεις: “Stop, σε βαριέμαι αφόρητα.» Mπορεί διαβάζοντας αυτές τις γραμμές να νιώθεις ενοχές και να σκέφτεσαι να τον παντρευτείς επειδή θέλεις να κάνεις οικογένεια και παιδιά όμως αν το κάνεις είναι σαν να τρέχεις με «180» χιλιόμετρα προς το αδιέξοδο της ζωής σου.
Αν τον παντρευτείς θα είσαι μια νοικοκυρά και μητέρα σε απόγνωση και ο σύζυγος σου θα είναι ένας δυστυχισμένος άνδρας που στο τέλος θα σου θυμίζει τον υπαλληλάκο του Λαζόπουλου στους «Δέκα Μικρούς Μήτσους». Τι είναι προτιμότερο στην περίπτωση σου; Να ανοίξεις τη πόρτα και να τρέξεις προς τη Κοιλάδα της Ανεξαρτησίας ή να το παίζεις χαρούμενη σύζυγος και μητέρα, ενώ μέσα σου θρηνείς κάθε βράδυ για τη ζωή που δεν έζησες;
Αν τον παντρευτείς θα είσαι μια νοικοκυρά και μητέρα σε απόγνωση και ο σύζυγος σου θα είναι ένας δυστυχισμένος άνδρας που στο τέλος θα σου θυμίζει τον υπαλληλάκο του Λαζόπουλου στους «Δέκα Μικρούς Μήτσους». Τι είναι προτιμότερο στην περίπτωση σου; Να ανοίξεις τη πόρτα και να τρέξεις προς τη Κοιλάδα της Ανεξαρτησίας ή να το παίζεις χαρούμενη σύζυγος και μητέρα, ενώ μέσα σου θρηνείς κάθε βράδυ για τη ζωή που δεν έζησες;
Γράφει η ψυχολόγος Ιάνθη Σταυροπούλου
Ο Άσσος στο μανίκι…..
Πάντα…για πάντα;;;!!!!! Είναι πολύς ο καιρός ή δε θα κρατήσει φοβάσαι;
Θεωρητικά η κατάσταση έχει ως εξής…ήσουν με έναν άνθρωπο για κάποιο x χρονικό διάστημα, ήσαστε καλά μαζί, σου ζήτησε να τον παντρευτείς και εσύ δέχτηκες.
Το θέλεις πολύ. Κι ενώ δεν μπορείς να φανταστείς κάτι ιδανικότερο είναι στιγμές που νιώθεις κρύο ιδρώτα να σε λούζει…
Ηρέμησε. Ανάπνευσε. Χαλάρωσε και δες το.
Κάθε απόφαση σε αυτή τη ζωή περιέχει και κάτι που αφήνεις πίσω. Κάθε μετάβαση στη ζωή εμπεριέχει και το ανάλογο άγχος.
Τι πιο φυσικό λοιπόν από το να περνάς και στιγμές που όλο αυτό σε αγχώνει, ειδικά σε μια απόφαση που από την φύση της έχει δημιουργηθεί να αφορά τόσο πολύ το μέλλον…
«Και τι θα γίνει μετά; Πως ξέρω ότι αυτό θα θέλω ακόμα και σε δέκα χρόνια από τώρα;»
Η αλήθεια είναι πως δεν ξέρεις. Ούτε γίνεται, αλλά ούτε και χρειάζεται.
Το μέλλον δεν το ξέρει κανείς μας και η μεγαλύτερη εγγύηση για τις σημαντικές αποφάσεις που θέλουμε να πάρουμε είναι αυτό που βιώνουμε, αισθανόμαστε και κρίνουμε στο τώρα. Ό,τι χρειάζεσαι, το ξέρεις και είναι εδώ.. Κάνεις δεν ξέρει την σχέση σου και το τι θέλεις από αυτήν καλύτερα από εσένα. Ο γάμος απλά είναι ένας τρόπος επικύρωσης της πρόθεσης να φτιάξετε, μαζί με τον άνθρωπο που είναι δίπλα σου, κάτι κοινό, είτε αυτό είναι οικογένεια είτε μια κοινή συντροφική πορεία.
Το να θέλεις κάτι δεν σημαίνει να μην έχεις φόβο και ανασφάλεια αλλά να το θέλεις παρόλα αυτά. Δεν ζούμε σε έναν ασπρόμαυρο κόσμο, η απόλυτη ευτυχία όπως και δυστυχία ανήκουν στη σφαίρα της φαντασίας και μόνο.
Η ζωή είναι όμως εδώ και περιμένει να βουτήξουμε μέσα, να την ζήσουμε.
Σίγουρα κάθε απόφαση εμπεριέχει ρίσκο αλλά κι έτσι να το δεις, είναι από την άλλη όμορφο να τζογάρεις για κάτι που αγαπάς…δεν είναι; Ειδικά όταν ξέρεις όταν ο άσσος είναι αγάπη και κρύβεται στο μανίκι σου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου