Η ΦΙΛΗ-ΦΙΔΙ

Όλες οι γυναίκες θέλουμε να είμαστε μέρος μιας κοριτσοπαρέας, να ανταλλάσσουμε αμπελοφιλοσοφίες πίνοντας cosmopolitan και mohitos, τραγουδώντας: “Τα κορίτσια ξενυχτάνε μ’ ένα μυστικό». Τί γίνεται όμως όταν η φιλία αποδεικνύεται απατηλό όνειρο και συνειδητοποιούμε ότι μια φίλη μας είναι φιλί- φίδι;

Από τη Δήμητρα Μποφυλάτου, αναδημοσίευση από το ένθετο «Glam» του Ελεύθερου τύπου

   

           Την πρώτη φορά που σκέφτηκες ότι η κολλητή σου δεν είναι ο φύλακας άγγελός σου αλλά μάλλον πρόκειται για… φίδι στον κόρφο σου,  ήταν ένα καλοκαιρινό βράδυ του Αυγούστου που την πήρες μαζί σου  σ’ ένα πάρτυ που ήσουν καλεσμένη. Εκεί θα συναντούσες το αντικείμενο του πόθου σου, τον Φώτη και ήθελες παράλληλα να σου πει και η φίλη σου, που μέχρι εκείνη την στιγμή την εμπιστευόσουν τυφλά, τη γνώμη της. Τελικά εκείνος (με τον οποίο υπήρχε «κάτι στον αέρα» εδώ και καιρό) άρχισε να φλερτάρει με τη κολλητή σου και εκείνη ανταπέδιδε  με χάρη αιλουροειδούς το φλερτ. Το στομάχι σου έγινε κόμπος, έκλαψες σαν μικρό παιδί στη τουαλέτα, ο εγωισμός σου πληγώθηκε ανεπανόρθωτα. Στο τέλος της βραδιάς και ενώ την γυρνούσες με το αυτοκίνητο σου σπίτι της είπες   κοιτώντας παράλληλα τον καθρέφτη του αυτοκινήτου. ότι αυτό που έκανε σε ενόχλησε για να ανταπαντήσει με παγωμένο βλέμα: «Μα, γιατί, τι έκανα;» Έδωσες τόπο στην οργή, είπες ότι μπορεί να είναι και η ιδέα σου και το αποτέλεσμα; Δύο μέρες μετά έμαθες ότι η  «κολλητή σου» βγήκε ραντεβού με το αντικείμενο του πόθου σου. Είναι ένα από τα πολλά παραδείγματα προδοσίας, που μάλλον έχουν συμβεί σε πολλές από εμας.  Είσαι εξοργισμένη, προδομένη και θέλεις να μην δεις την μέχρι πρότινος καλύτερη σου φίλη ούτε ζωγραφιστή! Πέρα από την κλασική αντίδραση: «Δεν θα της ξαναμιλήσω», «Θα την ξεμαλλιάσω» κλπ, μήπως έχεις κάτσει να σκεφτείς τι μπορεί να πήγε στραβά σε αυτή τη φιλία;

1.     Το πράσινο τερατάκι που λέγεται «ζήλεια»: Τη Μαρία την γνώριζες από το πανεπιστήμιο και είχες διακρίνει πολλές φορές στο παρελθόν ότι σε ζηλεύει. Παρ’ όλα αυτά αγνοούσες τα σημάδια, χωρίς να σκεφτείς ότι οι φίλοι πρέπει να χαίρονται με τα χαρά σου και να είναι κοντά σου στη λύπη σου. Αν το σκεφτείς καλύτερα, θα βρεθούν πολλοί απλοί γνωστοί, συνάδελφοι, συγγενείς που θα σου συμπαρασταθούν σε μια δύσκολη επαγγελματική ή προσωπική σου στιγμή, αλλά αλήθεια πόσοι είναι οι άνθρωποι που πραγματικά θα χαρούν τη στιγμή που με το χαμόγελο του Τζόκερ στα χείλη τους ανακοινώνεις ότι πήρες μια σημαντική αύξηση, παντρεύεσαι ή αγόρασες σπίτι; Αυτό  είναι όμως ένα από τα στοιχεία που διαχωρίζει  μια πραγματική φίλη  από μια γνωστή. Αν φυσικά κι εσύ «πρασινίζεις» κάθε φορά που η κολλητή σου αγοράζει Channel τσάντα, ή φέρνει στη παρέα το νέο-hot πολίστα γκόμενο της, μήπως η φιλία σας είναι στηριγμένη σε σαθρά θεμέλια;

2  Όταν πηγαίναμε μαζί σχολείο: Oι δύο σας κάνατε παρέα από το δημοτικό. Τα χρόνια πέρασαν, αντικαταστήσατε τα κοτσιδάκια με piercing στον αφαλό και tattoo, μπήκατε στην αγορά εργασίας, αλλάξτε παρέες, γκόμενους, γούστα στη μουσική και πάει λέγοντας. Η ζωή δεν είναι μια ευθεία γραμμή κι έτσι ενώ κάποτε η κολλητή σου κι εσύ ήσασταν soul mates, τώρα βγαίνετε για φαγητό και τα όσα σου λέει σου προκαλούν ατελείωτα χασμουρητά. Είναι φυσικό εφόσον έχει χαθεί το σημείο επαφής, και  εσύ ακούς σκυλάδικα ενώ η κολλητή σου γουστάρει jazz, και πλέον δεν σας συνδέει τίποτε εκτός από τις αναμνήσεις σας να μην σου είναι ευχάριστο να τη βλέπεις σε καθημερινό επίπεδο. «Δεν έχουμε τι να πούμε πια».

Αν ραγίσει το γυαλί ξανακολλάει; : Πολλές φορές ειδικότερα στις μακροχρόνιες φιλίες υπάρχουν εντάσεις. Τι συμβαίνει όμως όταν δεν μπορείς να ξεχάσεις τις πικρές στιγμές με μια φίλη σου; Μπορεί να σου την έχει «δώσει» στα νεύρα το ότι τα τελευταία χρόνια σου δανείζεται ρούχα σου τα οποία ποτέ δεν επιστρέφει, ή στα  γυρνάει πίσω άπλυτα. Όποιος κι αν είναι ο λόγος που η σχέση σας έχει διαρραγεί, κάτσε και σκέψου αν αξίζει τον κόπο να το συζητήσεις μαζί της για να τα βγάλεις από μέσα σου. Η ειλικρίνεια πάντως είναι από τους ακρογωνιαίους λίθους της φιλίας και μη διστάζεις να ανοίξεις τη καρδιά σου, χωρίς φόβο και πάθος. Αν η φιλία είναι πραγματική, θα αντέξει!

Κέικ Πικραμύγδαλο

Γράφει η ψυχολόγος Ιάνθη Σταυροπούλου

     Η λέξη «φιλία» αλλά και, γενικότερα, η λέξη «σχέση» κρύβουν συχνά μια παγίδα. Καμιά φορά σχετιζόμαστε περισσότερο με αυτές και τις προσδοκίες που μας ξυπνούν πάρα με τους ανθρώπους με τους οποίους τις χτίζουμε. Κι έτσι γινόμαστε παράλογα αυστηροί, απαιτητικοί ή υπερβολικά δοτικοί και χανόμαστε..

       Οι φιλίες όπως και όλες οι ανθρώπινες σχέσεις περνάνε κι αυτές δυσκολίες και δοκιμάζονται. Πως θα μπορούσε άλλωστε κάτι να μένει σταθερό σε μια ζωή που όλα συνεχώς αλλάζουν; Όσο πιο ευέλικτες και ανοιχτές λοιπόν είναι, τόσο καλύτερη η ισορροπία τους όταν το σχοινί τεντώνεται.. Κι εκεί φαίνεται εάν, σαν δίχτυ ασφαλείας, τα όρια που έχουν μπει είναι αρκετά δυνατά να τις κρατήσουν. Στις ανθρώπινες σχέσεις τα όρια δεν είναι παράγραφοι σε χαρτιά αλλά  κινήσεις σε ένα σιωπηλό χορευτικό. Στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων θα μπουν όταν κάτι αλλάξει.

Ερχόμαστε πιο κοντά ή απομακρυνόμαστε. Κι όσο πιο σταθερά και χτισμένα βήμα-βήμα είναι, τόσο μικρότερος ο κίνδυνος κατολίσθησης. Την κάθε σχέση την φτιάχνουν δυο, και από δυο αποτελείται. Δεν είμαι φίλος σου αν χαθώ μέσα σου και νιώσω ένα με σένα. Όσο γοητευτική κι αν ακούγεται η ταύτιση, δεν είναι αληθινή αλλά μια εν δύναμη ωρολογιακή βόμβα…

     Η φιλία χρειάζεται αυτονομία. Έχεις δικαίωμα να επιλέγεις τι θέλεις να μοιράζεσαι με τους φίλους και τι να κρατάς για εσένα. Όταν αναγνωρίζεις ότι το μπορείς και δεν είναι «ένοχο» να κρατάς την ιδιωτικότητα σου να ξέρεις ότι στη σχέση σου κάνεις ένα υπέροχο δώρο. Συνταγή δεν υπάρχει. Μιλάω τόσο, ακούω τόσο, ανακατεύω με λίγη εμπιστοσύνη, γέλιο και την φτιάχνω.

Οι σχέσεις είναι καθρέφτες του εαυτού και της ιστορίας μας, συχνά δύσκολες, μπερδεμένες, αλλά και ενίοτε  όμορφες, ζεστές, γλυκές σαν τον καφέ με το κέικ.. Πιο νόστιμες όταν τις μοιράζεσαι κι ας έχουν λιγότερη ζάχαρη καμιά φορά.