tunes

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα λογική. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα λογική. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τετάρτη 16 Νοεμβρίου 2011

Φίλε έλα απόψε που πονάω!


 Έχεις αρχίσει να βλέπεις τον κολλητό σου ερωτικά και δεν έχεις ιδέα πώς να διαχειριστείς την κατάσταση; Aπό το: «φίλοι» μέχρι το «φιλί» πως γίνεται η απόσταση γυαλί; Τρεις παράγοντες είναι απαραίτητοι για να πει κανείς ότι μια φιλία έχει στέρεες βάσεις: η εμπιστοσύνη, η αμοιβαία συμμετοχή και  η διαφάνεια των συναισθημάτων. Αν φαντασιώνεσαι πχ συχνά ότι εσύ κι ο καλύτερος σου φίλος περπατάτε πιασμένοι χέρι- χέρι και ξαφνικά σε σφίγγει στην αγκαλιά του και σου δίνει ένα παθιασμένο κινηματογραφικό φιλί, κάτω από τον έναστρο ουρανό, κάτι δεν πάει καλά

 Μια στιγμή φτάνει για να γίνει η σπίθα πυρκαγιά, αρκεί να είναι σωστό το timing. Μπορεί  να συνειδητοποίησες ότι είσαι ερωτευμένη μαζί του όταν τον είδες αγκαζέ με τη νέα του σχέση: η ζήλια σε «τύφλωσε» με αποτέλεσμα να άρχισες να «κράζεις» με μανία την (κατά τ’ άλλα πανέμορφη) αγαπημένη του σε όλη τη παρέα. Ίσως πάλι να ένιωσες ένα σεξουαλικό «σκίρτημα» όταν βρεθήκατε στις πέντε το πρωί ξαπλωμένοι στον καναπέ, μετά από ένα μεθύσι χωρίς προηγούμενο. Υπάρχουν ακόμη πολλές περιπτώσεις γυναικών που «ξύπνησαν» από τον ερωτικό λήθαργο, την ώρα που ο κολλητός τους τις πήρε αγκαλιά σε μια προσπάθεια να τις παρηγορήσει για τον πρόσφατο χωρισμό τους. Τέλος μπορεί να ήρθε το πλήρωμα του χρόνου και χωρίς κάποιο ιδιαίτερο λόγο ν’ άρχισες να σκέφτεσαι ότι μ’ αυτόν τον άνθρωπο σας συνδέουν τόσο πολλά  που θα έκανες άνετα σχέση μαζί του.
Do not panic!
Δεν είναι ανάγκη να παθαίνεις κρίση πανικού ή να φοβάσαι ότι θα καταστρέψεις τη φιλία σας και θα τον χάσεις για πάντα από δίπλα σου. Είναι πιθανόν η- μέχρι τώρα- σχέση σας να σηματοδοτήσει την αρχή ενός μεγάλου έρωτα. Η τηλεπαρουσιάστρια Σίσσυ Χρηστίδου και ο σύζυγος της και μέλος του συγκροτήματος «Οnirama» Θοδωρής Μαραντίνης ήταν κολλητοί μέχρι που ο μικρός, φτερωτός Θεός τους χτύπησε την πόρτα. Η ίδια δεν δίστασε να παραδεχτεί σε συνέντευξη της: “Είμαι πολύ τυχερή που ερωτεύτηκα τον καλύτερο μου φίλο. Είναι σημαντικό να γυρνάς στο σπίτι και να τα λες όλα στον κολλητό σου”.
Σ’ αυτές τις περιπτώσεις είναι καλύτερο να… κουνήσεις τα πόδια σου παρά να «σέρνεις» για χρόνια τα ανεκπλήρωτα συναισθήματα σου. Πρέπει όμως πριν αποφασίσεις να του κάνεις καντάδα ή να τον καλέσεις σπίτι σου για να του εξομολογηθείς τα όσα αισθάνεσαι, να κάνεις μια «σφυγμομέτρηση» των συναισθημάτων σου: Είσαι όντως ερωτευμένη μαζί του ή είσαι σε μια ευαίσθητη φάση της ζωής σου και ψάχνεις από κάπου(οπουδήποτε) για να πιαστείς; Μπορεί ο πρόσφατος χωρισμός σου να σε έχει καταρρακώσει και να μην ξέρεις που πατάς και που βρίσκεσαι. Σ’ αυτή τη περίπτωση μην μετατρέψεις τον κολλητό σου σε  εξιλαστήριο θύμα σου.
Μ’ αγαπάει; Δεν μ’ αγαπάει;
Κάτι άλλο που πρέπει να λάβεις σοβαρά υπόψην σου πριν κάνεις «οuting» είναι το αν θα έχεις ανταπόκριση. Φαντάσου ο κολλητός σου να σε βλέπει τελείως φιλικά κι εσύ να του εξομολογηθείς: “Σε θέλω σαν κολασμένη»; Αυτό ίσως να οδηγήσει ακόμη και σε διάλυση της σχέσης σας. Πριν «ανοιχτείς»  προσπάθησε να μάθεις αν τον ενδιαφέρεις ερωτικά ή αν η εξομολόγηση σου θα τον τρομάξει. Με σπόντες, υπονοούμενα και μισόλογα μπορείς εύκολα να «ρίξεις» τα δίχτυα σου. Έτσι θα καταλάβεις αν υπάρχει περίπτωση να διαγράψετε διαφορετική πορεία από την προδιαγεγραμμένη και δεν θα διακινδυνεύσεις να γίνεις περίγελος στα μάτια του..

Μη μου το φίλο… τάραττε
 Πολλές φορές θεωρούμε τον κολλητό μας δεδομένο, μέχρι που τον βλέπουμε με μια δίμετρη ύπαρξη, που μοιάζει λες και είναι βγαλμένη από τα catwalks της Νέας Υόρκης. Παρ’ όλα αυτά αν ο φίλος σου έχει σχέση με τη “Θεά” και δείχνει ερωτευμένος σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να αναμειχθείς και να προσπαθήσεις να του «βάλεις» λόγια. Επίσης αν σκέφτεσαι να του χτυπήσεις  την πόρτα και να εμφανιστείς με γούνα κι από μέσα να φοράς μόνο sexy εσώρουχα, δεν είναι η πλέον κατάλληλη στιγμή. Πρώτον μπορεί να σου ανοίξει η νέα του σχέση και να σε πετάξει έξω με τις κλωτσιές ή ακόμη κι αν σου ανοίξει ο ίδιος, οι πιθανότητες δεν είναι με το μέρος σου. Περίμενε, γιατί το καλό πράγμα αργεί να γίνει!
Αύριο θα είναι μια νέα μέρα;  Ο συγκεκριμένος άνθρωπος είναι μέσα στη ζωή σου: ήταν εκεί για σένα όταν είχες ξεμείνει  στο σπίτι με σαράντα πυρετό. Στο πλευρό σου σε κάθε χωρισμό, να κάνει τον καραγκιόζη για να γελάσει το χειλάκι σου. Αξίζει τον κόπο να τον χάσεις για ένα καπρίτσιο; Δε νομίζω! Προσπάθησε να σας φανταστείς ως ζευγάρι σε μακροχρόνια επίπεδο κι αν τα αρνητικά είναι περισσότερα απ’ τα θετικά μην κάνεις κίνηση, γιατί μετά από λίγο καιρό θα το μετανιώσεις. Άλλωστε οι καλοί φίλοι είναι παντοτινοί και πολύτιμοι..

Μπορεί να υπάρξει φιλία ανάμεσα στα δύο φύλα;
Γράφει ο Αργύρης Θεοδωρόπουλος, Ψυχολόγος του Ινστιτούτου Ψυχικής και Σεξουαλικής Υγείας.
Αυτό είναι ένα ερώτημα που σίγουρα έχει βασανίσει πολλούς από εμάς και δεν ξέρουμε ποια συμπεριφορά να κρατήσουμε! Είναι γεγονός ότι μεταξύ του άνδρα και της γυναίκας υπάρχουν, πέρα από τα φιλικά συναισθήματα και την αλληλοεκτίμηση, και ερωτικά συναισθήματα, που μπορεί να υποβόσκουν, χωρίς όμως να γίνονται τελείως συνειδητά. Αυτό συμβαίνει επειδή ο άνθρωπος έχει ενστικτώδεις ορμές, μία εκ των οποίων είναι και η σεξουαλική. Οπότε είναι πολλοί οι υποστηρικτές της άποψης ότι είναι πρακτικά δύσκολο να υπάρχει αυτή η φιλία. Και μην ξεχνάμε βέβαια ότι όταν το σεξ μπει ανάμεσα σε δυο φίλους τότε αυτή σχέση χάνει τη φιλική της διάσταση καθώς οι φίλοι γίνονται εραστές. Από την άλλη πλευρά όμως δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο άνθρωπος μπορεί να ρυθμίσει, να χαλιναγωγήσει τα ένστικτά του και μια τέτοια φιλία να είναι εφικτή. Σίγουρα στο ζήτημα αυτό δεν υπάρχουν στερεότυπα και κανόνες. Είναι γεγονός ότι υπάρχουν φιλίες μεταξύ ανδρών και γυναικών που έχουν κρατήσει εφόρου ζωής. Επομένως είναι στη φύση του κάθε άνδρα και της κάθε γυναίκας να καταλάβει αν μπορεί ή όχι να κρατήσει μια τέτοιου είδους φιλία.

Τρίτη 1 Νοεμβρίου 2011

Όταν τα παραπήγματα θα μοιάζουν με παλάτια...


Της Θεανώς Καρούτα
Αναδιάρθρωση: Μια λέξη που μπήκε βίαια στις ζωές όλων μας και τάραξε τις μακάριες νύχτες μας, ταρακούνησε τις εφησυχασμένες συνειδήσεις μας και μας ανάγκασε να αντικρύσουμε την πραγματικότητα χωρίς τα «χρωματιστά γυαλιά» που λατρεύαμε να φοράμε. Η άκαρδη, μας πέταξε μπροστά σε έναν καθρέφτη και μας κρατάει εκεί μέχρι να δούμε καθαρά τους εαυτούς μας. Με τις αναπηρίες μας, τα πέντε κεφάλια και τα 4 χέρια μας, με τις κλειστές καρδιές μας και τα ακόμα πιο κλειστά μυαλά μας. Με τα ελαττώματα που είμαστε γεμάτοι και που πάντα διακρίνουμε στους άλλους, όμως ποτέ στον εαυτό μας. Με τα χιλιάδες συμπλέγματα που κουβαλάμε και κληροδοτούμε χωρίς καμία αιδώ στα παιδιά μας και στα παιδιά των παιδιών μας.                   
Αναδιάρθρωση: Και τώρα τι έμεινε να υπολογίζουμε; Τι μετράμε εκτός από χρήματα, φόρους, έσοδα, έξοδα, ακίνητα, μετοχές, τα τελευταία σεντς στην τσέπη μας; Μείναμε γυμνοί και εκτεθειμένοι. Αγκαλιά με τα άγχη μας και τα υλικά «αγαθά» μας. Μετράμε φίλους; Μετράμε ευτυχισμένες στιγμές; Μετρήσαμε αλήθεια ποτέ πόση αγάπη δώσαμε; Πόσο καλό κάναμε στο συνάνθρωπό μας χωρίς να περιμένουμε ανταπόδοση; Ας είναι κίτρινος, μαύρος ή πράσινος με  κόκκινα πουά. Μετράμε τις φορές που σιωπούμε πίσω από κλειστά παράθυρα; Τις φορές που προτιμήσαμε να θυσιάσουμε «λίγη» αξιοπρέπεια για να κερδίσουμε ψίχουλα; Δε νομίζω...
Αναδιάρθρωση: Ήθους, ψυχής, συμβιβασμών. Για όλες τις φορές που ξεχνάμε ότι όταν παραχωρείς την ελεύθερη βούληση σου για να κερδίσεις οτιδήποτε, δεν αξίζεις να έχεις  τίποτα από τα δύο. Και καταλήγεις στο τέλος να χρωστάς και να ξεπληρώνεις για πίτα που δεν έφαγες. Το περίμενες; Όχι βέβαια... Για όλους τους λαοπρόβλητους ηγέτες μας, που τους εκλέγουμε και μετά τους κατηγορούμε, ξεχνώντας ότι αυτοί είναι όσο πιο κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσή μας γίνεται.
Αναδιάρθρωση: Χρέους. Λεφτά δεν υπάρχουν πια, ξεκάθαρα. Κι όταν υπήρχαν ήταν δανεικά.  Τώρα ήρθε η ώρα να ζήσουμε πληρώνοντας από τις δικές μας τσέπες. Να εγκαταλείψουμε τη βολική ασυδοσία, πάνω στην οποία μας κοίμιζαν γαλήνια για τριάντα χρόνια. Να μάθουμε να στεκόμαστε στα δικά μας πόδια και όχι σε δεκανίκια που με περίσσιο θράσος τώρα έρχονται να μας ζητήσουν τα ρέστα.
Αναδιάρθρωση: Είναι μέρος της ζωής μας, σαν μια λέξη και σαν πολλές ερμηνείες. Ελπίζουμε ότι τουλάχιστον όταν ξεμπερδέψουμε μαζί της, είτε την ξεπαστρέψουμε είτε μας ξεπαστρέψει θα έχει πετύχει τουλάχιστον κάποιες βασικές αλλαγές. Να πάψουμε να κοιτάμε τον Καραγκιόζη, πιστεύοντας ότι είναι ο Μεγαλέξανδρος. Να μάθουμε να είμαστε ευτυχισμένοι, όχι με τα ντουβάρια που συγκρατούν το σπίτι αλλά με τους ανθρώπους που το κάνουν να είναι σπίτι. Να πάψουμε να σηκώνουμε τείχη για να κρατήσουμε μακριά τους ίδιους μας τους εαυτούς. Να μας αφήσει πιο δυνατούς, πιο ακέραιους, πιο υγιείς. Πραγματικά αναδιαρθρωμένους από κάθε τι παρασιτικό, από τα θεμέλια που πιστεύαμε ότι χτίζαμε και αποδείχτηκαν σαθρά. Απαλλαγμένους επιτέλους από φοβίες και μισαλλοδοξίες. Τουλάχιστον ας πετύχουμε αυτό…


Τρίτη 25 Οκτωβρίου 2011

Θα μπορούσε να δημιουργηθεί μια νέα Google στην Ελλάδα;



Του Γιώργου Καισάριου

Πολλά ακούγονται για την ανταγωνιστικότητα και την ανάπτυξη αλλά λίγα γίνονται. Κατ΄ εμέ, το πρόβλημα είναι ότι αυτοί που παίρνουν τις αποφάσεις σε αυτή τη χώρα (πολιτικοί και λοιποί γραφειοκράτες) δεν αντιλαμβάνονται τι σημαίνει να κάνεις μια επένδυση και να συντηρείς μια επιχείρηση. Ακόμα περισσότερο, τι σημαίνει να προσπαθείς να κάνεις μια επιχείρηση κερδοφόρα καθώς ξεκινάς από το μηδέν.

Aς υποθέσουμε, για χάρη της κουβέντας, ότι τρεις φίλοι έχουν μια καλή ιδέα για μια online υπηρεσία. Επίσης να υποθέσουμε ότι και οι τρεις δουλεύουν την ήμερα, αλλά έχουν σκοπό να παλέψουν να μετατρέψουν την ιδέα τους σε μια κερδοφόρα επιχείρηση δουλεύοντας το βράδυ μέχρι αργά.

Οι τρεις αυτοί φίλιοι δεν έχουν κεφάλαια παρά θα εισφέρουν την προσωπική τους εργασία. Έχουν υπολογίσει ότι χρειάζεται περίπου δυο χρόνια ανάπτυξης και από εκεί και πέρα ευελπιστούν ότι θα είναι έτοιμοι να προσφέρουν αυτή την υπηρεσία ελπίζοντας σε πωλήσεις και κέρδη.

Λόγω του ότι αυτοί οι τρεις φίλοι είναι σοβαροί, θεωρούν πρέπον να ιδρύσουν μια εταιρεία, παρ΄ όλο που δεν λογαριάζουν να έχουν έσοδα για τουλάχιστον δύο χρόνια. Το ερώτημα είναι, από τη στιγμή που έχουν ελάχιστα κεφάλαια, σε ποια δικαιοδοσία θα πρέπει να ιδρύσουν αυτή την εταιρεία;

Αν φτιάξουν μια ΑΕ στην Ελλάδα, πέραν των αρχικών εξόδων που θα έχουν (€60.000 για την σύσταση και ένα σωρό άλλα νταβατζηλίκια), θα πρέπει να υπολογίσουν και τα εξής:

Μερικές δημοσιεύσεις τον χρόνο στο ΦΕΚ (κόστος 1.000 ευρώ τουλάχιστον), δημοσιεύσεις ισολογισμού σε τρεις εφημερίδες (κόστος 800 ευρώ), λογιστή (κόστος 2.000), επιμελητήριο (κόστος 400 ευρώ) και βέβαια θα πρέπει να πληρώνουν και το ταμείο τους, άσχετα αν δεν προβλέπεται να έχουν ούτε ένα ευρώ έσοδα τα επόμενα δύο χρόνια (κόστος, περίπου 9.000 ετησίως για τους τρεις). Στην καλύτερη των περιπτώσεων, οι τρεις αυτοί συνέταιροι θα έχουν περίπου €13.000 πάγια νομικά έξοδα το χρόνο για να είναι νομικά καλυμμένοι απέναντι στην πολιτεία.

Αντί όμως να επιλέξουν την Ελλάδα, διαλέγουν την Κύπρο ή τις ΗΠΑ για να κάνουν την ίδρυση. Το αρχικό κόστος είναι περίπου €1.000 και πέρα από ελάχιστα νομικά έξοδα το χρόνο (περίπου €1.000 αν όχι λιγότερο), δεν έχουν κανένα άλλο έξοδο. Το αρχικό κεφάλαια μιας εταιρείας τύπου ΑΕ σε Αμερική και Κύπρο είναι μηδέν.

Το πρόβλημα όμως είναι ότι οι περισσότεροι δεν επιλέγουν να φτιάξουν μια εταιρεία στην Κύπρο ή τις ΗΠΑ (μακάρι να το έκαναν), αλλά αποφασίζουν να μην κάνουν τίποτα. Όταν λογαριάσει κανείς τη γραφειοκρατία (πέραν των όσων ανέφερα) και το Γολγοθά που θα πρέπει κάποιος να τραβήξει προκειμένου να ρισκάρει να κάνει κάτι στην Ελλάδα, οι περισσότεροι προτιμούν απλά να μην κάνουν τίποτα.

Αν η Ελλάδα έχει κάτι που αξίζει περισσότερο από τον χρυσό, είναι ένα ανθρώπινο δυναμικό που έχει πολύ καλές γνώσεις των σύγχρονων τεχνολογιών. Αν δεν κάνω λάθος (και διορθώστε με αν κάνω λάθος), η Ελλάδα έχει τους περισσότερους διπλωματούχους Phd αναλογικά προς τον πληθυσμό σε όλη την Ε.Ε. Δυστυχώς όμως όλο αυτό το ανθρώπινο κεφάλαιο μένει ανεκμετάλλευτο διότι το σύστημα τους εμποδίζει να προσπαθήσουν και να αναλάβουν ρίσκο.

Αν αυτή η κυβέρνηση θέλει πραγματικά να προωθήσει την ανταγωνιστικότητα και κατ΄ επέκταση την ανάπτυξη, το πρώτο πράγμα που θα πρέπει να κάνει είναι να μηδενίσει το κόστος ίδρυσης μιας εταιρείας τύπου ΑΕ. Επίσης θα πρέπει να φτιαχτεί μια ανεξάρτητη αρχή για αυτό τον σκοπό που να εξυπηρετεί όλη την Ελλάδα. Τα καραγκιοζλίκια με τις νομαρχίες πρέπει να σταματήσουν. Επίσης θα πρέπει να φτιαχτεί μια κεντρική ηλεκτρονική πύλη όπου ο κάθε ένας θα μπορεί να ιδρύσει μια εταιρεία σε μηδέν χρόνο και με μηδέν κόστος όπως σε άλλες χώρες.

Όσο αναφορά το ΦΕΚ, οι ανακοινώσεις θα μπορούσαν να γίνουν χωρίς έξοδα μέσα από μια ειδική πύλη και βέβαια θα πρέπει να καταργηθούν οι δημοσιεύσεις στις εφημερίδες και η υποχρέωση να είσαι γραμμένος στο “οικείο επιμελητήριο” κτλ. Το σημαντικότερο από όλα όμως είναι τα έξοδα στο ταμείο ΟΑΕΕ. Αυτά επίσης θα πρέπει να καταργηθούν.

Σε άλλες χώρες, η συνεισφορά στα συνταξιοδοτικά ταμεία (των ιδιοκτητών όχι των εργαζόμενων - όπου να τονίσω δεν προσφέρουν ιατρική κάλυψη) πληρώνονται μόνο και εφόσον η επιχείρηση είναι κερδοφόρα. Αν δηλαδή δεν έχει κέρδος η επιχείρηση, συνεισφορά δεν υπάρχει. Κάτι τέτοιο θα πρέπει να γίνει και εδώ. Είναι αδιανόητο να πρέπει κάποιος να πληρώνει ΟΑΕΕ χωρίς να έχει ούτε έσοδα και ούτε κέρδος.

Ακόμα και αν υποθέσουμε ότι ανοίγουν όλα τα κλειστά επαγγέλματα σήμερα, δεν θα σωθούμε. Ναι μεν το άνοιγμα ενδεχομένως να βελτιώσει την παροχή ορισμένων υπηρεσιών και ενδεχομένως να δούμε και μειώσεις τιμών, αλλά μην νομίζετε ότι θα δημιουργηθεί ανάπτυξη και εκατοντάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας.

Η κυβέρνηση πρόσφατα είπε ότι θα δημιουργήσει one stop shops, όπου όλες τις διαδικασίες ιδρύσεως μιας επιχειρήσεις θα την αναλάβουν φατούρα τα ΚΕΠ. Αυτό είναι άλλο ένα μεγάλο λάθος. Κάτι τέτοιο δεν θα μειώσει τη γραφειοκρατία, καθώς δεν καταργούνται οι γραφειοκρατικές διαδικασίες για την ίδρυση μιας εταιρείας (δικηγόροι, συμβολαιογράφοι κτλ). Το μόνο που κάνει η κυβέρνηση είναι να αυξάνει τη γραφειοκρατία, καθώς τώρα θα υπάρχει ένα επιπλέον στρώμα ανθρώπων που ασχολούνται με τις διαδικασίες αυτές αντί οι ενδιαφερόμενοι.

Η Ελλάδα χρειάζεται να προσφέρει υπηρεσίες προστιθέμενης αξίας για να επιβιώσει. Όσο και αν μειωθούν οι εργατικές αποδοχές, πάντα κάπου αλλού τα μεροκάματα θα είναι μικρότερα. Για να το πετύχουμε αυτό, θα πρέπει να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για την αγορά να αναλάβει ρίσκο. Παράλληλα όμως, θα πρέπει να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις έτσι ώστε να μπορούν να αναλάβουν αυτό το ρίσκο τα νέα παιδιά με μηδενικό κόστος.

Ακόμα και αν υποθέσουμε ότι υπάρχουν τα μυαλά στην Ελλάδα να δημιουργήσουν τη νέα Google, τα εμπόδια είναι τόσο πολλά που μάλλον δεν θα προσπαθήσουν καν και δεν θα την δούμε ποτέ. Διότι για να δούμε μια νέα Google, θα πρέπει να δημιουργηθούν οι διαδικασίες για να μπορεί να ξεκινήσει από κάπου.


Πηγή:www.capital.gr