Γ. ΑΜΥΡΑΣ : "ΚΟΙΜΗΘΗΚΑ ΑΜΥΡΑΣ, ΔΕΝ ΘΑ ΞΥΠΝΗΣΩ ΓΚΟΡΤΣΟΣ"!

Γ. ΑΜΥΡΑΣ : "ΚΟΙΜΗΘΗΚΑ ΑΜΥΡΑΣ, ΔΕΝ ΘΑ ΞΥΠΝΗΣΩ ΓΚΟΡΤΣΟΣ"!

Ρεπορτάζ : Δημ. Χαραλάμπους
(από ΤΟ ΒΗΜΑ της Κυριακής)
Την ημέρα της συνέντευξης έσκασε δύο φορές το... λάστιχο του ποδηλάτου του. «Μάλλον με μάτιασαν μετά τις εκλογές» σχολίασε. Ηρθε περπατώντας, φορώντας ποδηλατική φόρμα, καλούσε με χαρακτηριστικές κραυγές το κατοικίδιο...γεράκι του, τον «Φώτη», και απαντούσε συνεχώς σε τηλέφωνα φίλων, συνεργατών και των επιτελών των δύο σημερινών μονομάχων στον Δήμο Αθηναίων κκ. Ν. Κακλαμάνη και Γ. Καμίνη. Αποκαλύπτει ότι την περασμένη Κυριακή αμφότεροι του πρότειναν κάτι:ως γιατρός ο νυν δήμαρχος «Βuscopan των 100, δύο την ημέρα» για το κρύωμά του και ο τέως Συνήγορος του Πολίτη να πιουν «έναν καφέ μετά τις εκλογέςστο “Σκουφάκι”». Οσο για το πώς υποδέχθηκε το 7,3% που έλαβε στις δημοτικές εκλογές, ο κ. Γ. Αμυράς δηλώνει στο «Βήμα» ότι «το βράδυ της περασμένης Κυριακής κοιμόμουν(!) και δεν είδα τα αποτελέσματα». - Ηταν έκπληξη το 7,37%; «Είχαμε γράψει όλοι σε ένα χαρτάκι τι ποσοστό θέλαμε να πάρουμε και τι προβλέπαμε ότι θα πάρουμε. Στο τι θα θέλαμε είχα γράψει 5%. Στο τι ποσοστό προέβλεπα ότι θα πάρουμε είχα γράψει 0,5%. Αρα ήταν μεγάλη έκπληξη». - Πώς προέκυψε η «παράταξη»; «Ηταν Ιούνης και κουβεντιάζαμε για τις δημοτικές. Υπήρχε λοιπόν μια... απροθυμία. “Τι να ψηφίσουμε, τα ψόφια κόμματα; ” λέγαμε. Είπαμε τότε “δεν κάνουμε ένα ντου, να τους τρελάνουμε όλους;”. Ετσι ξεκινήσαμε. Η αφορμή βέβαια είχε δοθεί στο πάρκο όπου καθόμαστε, στην πλατεία Βραζιλίας, επί της οδού Μιχαλακοπούλου. “Γαζωμένο” από τα κάγκελα, τα οποία καλώς μπήκαν επί Αβραμόπουλου για να μην παρκάρουν στο πεζοδρόμιο. Ελα όμως που εμποδίζουν την πρόσβαση του κόσμου. Σκεφτόμουν λοιπόν πότε θα τα βγάλει ο δήμος. Μια μέρα είδα ότι βγήκαν. Είπα: “Μπράβο, Νικήτα, επιτέλους”. Δύο ημέρες μετά όμως ήρθαν τα συνεργεία διαγράμμισης των θέσεων ελεγχόμενης στάθμευσης. Δηλαδή, τα κάγκελα έφυγαν όχι για να διευκολυνθεί ο πολίτης αλλά για να μπορεί ο δημοτικός αστυνόμος να κόβει κλήσεις. Εκεί είπα: “Τέλος, κατεβαίνουμε”». - Και πώς υλοποιήθηκε η ιδέα; «Βγήκα στο Facebook και σαν τον τρελό του χωριού άρχισα να φωνάζω: “Ζήτω τα πέντε πι: ποδήλατα, πεζοδρόμια, πράσινο, πάρκινγκ, πολιτισμός”. Κάλεσα όποιον ήθελε να ακολουθήσει να φέρει τουλάχιστον μία λύση για ένα από τα 72 προβλήματα της Αθήνας που είχαμε καταγράψει. Ζητήσαμε αυτή η πρόταση να έχει εφαρμοστεί κάπου, να είναι δηλαδή πετυχημένη και οικονομικά υλοποιήσιμη.

 Οσοι συμμετείχαν έφεραν από μία ιδέα, από την Μπογκοτά και τη - Ζούμε το τέλος των κομμάτων; «Δεν νομίζω. Τα κόμματα είναι επτάψυχα. Ζούμε όμως την έναρξη των κινημάτων των πολι Θεσσαλονίκη, από τη Χίο και τη Νέα Υόρκη. Ετσι έφτασε ο Σεπτέμβριος. Τότε έχασα τον έλεγχο: πρώτα επειδή ξαφνικά ο κόσμος έγινε πλήθος και δεν μπορούσα να κουμαντάρω τις ιδέες, τα τηλεφωνήματα. Πιέστηκα... Αλλά η μεγαλύτερη πίεση προήλθε από τον θάνατο του πατέρα μου. Δεν μπορούσα να συνέλθω. Τότε θυμήθηκα την τελευταία κουβέντα που μου είπε: “Μην είσαι χαζός, προχώρα, γιατί πάντα ήσουν και ρομαντικός αλλά και ρεαλιστής”. Και προχώρησα». τών, των κινημάτων όμως με απήχηση και τεκμηριωμένο λόγο». -- Νιώσατε αυτή την εβδομάδα σαν... πολύφερνοςγαμπρός; «Ναι, αλλά ευτυχώς η... προίκα μας είναι η ανεξαρτησία μας, την οποία δεν θα απεμπολήσουμε. Διαμήνυσα και δημοσίως αλλά και στις συναντήσεις με τους κκ. Κακλαμάνη και Καμίνη ότι είμαστε πρόθυμοι να συνομιλήσουμε αλλά δεν θα δώσουμε γραμμή σε κανέναν. Ούτε τη δύναμη έχω ούτε τη διάθεση να γίνω... Μαυρογιαλούρος. Αμυράς κοιμήθηκα, δεν θα ξυπνήσω Γκόρτσος. Αλλωστε και να στήριζα κάποιον δεν θα έπαιρνε ούτε μία ψήφο από τους ψηφοφόρους μου επειδή δεν είναι δικοί μου, όπως το εννοούν τα κόμματα, δεν είναι πρόβατα».