Κυβέλη Καστοριάδη: Ποια είναι η κόρη του Κορνήλιου Καστοριάδη;

Ειναι μια ταλαντούχα μουσικός που μοιράζεται ανάμεσα στις δύο μεγάλες της αγάπες, την Αθήνα και το Παρίσι και βρέθηκε στη χώρα μας πριν λίγο καιρό, ταξιδεύοντας  μουσικά τους θεατές, στο Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων με το πρόγραμμα που παρουσίασε «Ο άνεμος θα μας ταξιδεύει». Με συνοδοιπόρους τη  Μαρία Κουλούρη  και τον Ορέστη Καλαμπαλίκη,  παρουσίασαν ένα  πρόγραμμα, όπου οι μελωδίες του Σερζ Γκένσμπουργκ γειτνιάζουν με εκείνες του Kουρτ Βάιλ και του Τομ Γουέιτς, κερδίζοντας τις εντυπώσεις. Σε ένα διάλλειμα από τις επαγγελματικές της υποχρεώσεις, μας μίλησε για τη ζωή της, τον πατέρα της και την αγάπη της για τη μουσική, ενώ μοιράστηκε φωτογραφίες από τα παιδικά της χρόνια στο Παρίσι.

                                                 Ένα παιδί, (μουσικό) θαύμα!
  Άρχισε να παίζει πιάνο σε ηλικία πέντε χρόνων. Συνέχισε παίζοντας τσέμπαλο επί τέσσερα χρόνια με τον Αντουάν Ζόφρουα Ντεσόμ. Δεκαπέντε χρόνων ξεκίνησε μαθήματα τραγουδιού στο Ωδείο Ραχμάνινοφ.  Παίρνει το δίπλωμά της στην Κλασσική και Αγγλική φιλολογία στο πανεπιστήμιο Paris-X Nanterre και συνεχίζει μαθήματα τραγουδιού. Το 2006, προσχωρεί στην Λυρική Ομάδα της Poste και της France Télécom, με την οποία συμμετέχει σε πολλά κονσέρτα χορωδίας και παραστάσεων όπερας. Το 2007, τραγουδάει στην Ωραία Ελένη του Οφενμπαχ, υπό τη διεύθυνση του Λωρέν Ζάικ. Το 2008, συμμετέχει σε δεκαπέντε παραστάσεις της Vie parisienne του Όφενμπαχ  στο θέατρο Τριανόν στο Παρίσι, υπό την εναλλασσόμενη διεύθυνση του Λώρεν Ζάικ και του Μπέρναρντ Τόμας. Παράλληλα, τραγουδάει με την γυναικεία χορωδία Concert de Polhymnie που επικεντρώνει το ρεπερτόριό της στον XIXe και τον XXe αιώνα, η οποία προκρίθηκε στο Διεθνή Διαγωνισμό Μουσικής στη Βερόνα το 2008. Παρουσίασε με τον πιανίστα Κωστή Παπαδόπουλο στο Παρίσι το «Foolish Heart», ένα ρεσιτάλ με μελωδίες του Κουρτ Βάιλ. Το 2010, έπαιξε και τραγούδησε στην παράσταση «Athalie» του Ρακίνα στο Παρίσι. Το 2011, δημιούργησε με την  Όντρεϊ Μπέντλεϊ την πρωτότυπη παράσταση «Oh my Glotte», που ανέβασαν το φθινόπωρο του 2013 στο Παρίσι. Το 2013, ηχογράφησε στην Αθήνα τον πρώτο της δίσκο με την Ντόρα Μπακοπούλου  και τον Ηρακλή Βαβάτσικα. Tον Ιούνιο του 2013, ερμήνευσε στο Μουσείο της Ακρόπολης έργα του Γάλλου σύγχρονου συνθέτη Tιερί Πεκού.

Γεννήθηκες στο Παρίσι το 1980 σε ένα σπίτι με μεγάλη αγάπη για τη μουσική. Τι θυμάσαι από τη παιδική σου ηλικία;

Τη μουσική, τις βόλτες με τους γονείς μου στο νησάκι μπροστά από το σπίτι, τα παιχνίδια στην αυλή του σπιτιού, όπου παίζαμε μπάλα με τα παιδιά της πολυκατοικίας.

Στις παιδικές σου μνήμες, η Ελλάδα ποια θέση έχει;

Η μυρωδιά του θυμαριού, πράσινη άμμος, η ζέστη και ο ήλιος προφανώς, το παστίτσιο που έφτιαχνε η γιαγιά μου και που τρώγαμε βλέποντας τη “Μελωδία της Ευτυχίας” στην τηλεόραση.

Ξεκίνησες να παίζεις πιάνο στην ηλικία των πέντε ετών. Ποια ήταν τα πρώτα τραγούδια που θυμάσαι να παίζεις;

Υπήρχε πιάνο στο σπίτι, γιατί έπαιζε ο μπαμπάς. Θυμάμαι να κάθομαι και να προσπαθώ να παίζω από μικρή. Έτσι άρχισα. Έμεινα όμως στα κλασικά κομμάτια και δεν έπαιξα ποτέ τραγούδια.

Υπήρχε κάποιο τραγούδι που έπαιζε ο πατέρας σου, Κορνήλιος Καστοριάδης και το θυμάσαι χαρακτηριστικά;

Το «Monsieur William» του Léo Ferré. 

 Τι έχεις κρατήσει ως ανάμνηση από τον πατέρα σου;

Τη βόλτα που κάναμε στα γενέθλιά μου για να πάμε να πάρουμε το αγαπημένο μου γλυκό, άγριες φράουλες και φρούτα του πάθους,  από το ζαχαροπλαστείο που ήταν στην απέναντι όχθη του Σηκουάνα.

Ποιο είναι το μάθημα ζωής που πήρες από τον πατέρα σου, και πόσο σε βοήθησε η παρουσία του στο να φιλοσοφείτε τα πράγματα;

Πήρα πολλή αγάπη από αυτόν. Πήρα μάλλον όμως την απαισιοδοξία του για το πώς πάνε τα πράγματα και για το οικολογικό μέλλον του πλανήτη.

Από το σπίτι σου στο Παρίσι έχουν περάσει άνθρωποι της διανόησης και  της τέχνης. Ποιόν ξεχώρισες, ως παιδί, σαν προσωπικότητα;

Τον Οκτάβιο Παζ και τον Μίλαν Κούντερα. Από τους Έλληνες, τη Ντόρα Μπακοπούλου.

Zείς μεταξύ Αθήνας και Παρισιού.  Πώς βλέπεις  τα πράγματα σε κοινωνικό επίπεδο στην Ελλάδα και τι λένε για την κατάσταση οι Γάλλοι πολίτες;

 Τι να πω; Είναι τα πράγματα τραγικά. Δυσκολεύονται όλοι πάρα πολύ. Στην Γαλλία, οι Γάλλοι που ξέρω πονάνε αυτή τη χώρα.

Νιώθεις ποτέ ότι μοιράζεσαι μεταξύ Ελλάδας και Γαλλίας;

 Ναι βέβαια. Αγαπώ πολύ και τις δύο χώρες και δε θέλω να διαλέξω ανάμεσα στις δύο.

Τι αγαπάς και τι σε ενοχλεί στην Αθήνα του 2014;

 Μου αρέσει πολύ το ύφος αυτής της πόλης. Δεν μου αρέσει η φτώχεια προφανώς και σ΄ ένα δεύτερο επίπεδο, που αφήνουν κάποια νεοκλασικά σπίτια να καταρρέουν.

Ποια είναι η αγαπημένη σου βόλτα στην Αθήνα;

Να περπατώ στους δρόμους του Θησείου και στα Πετάλωνα.

Ποια είναι τα όνειρα σου για το μέλλον;

Να συνεχίσω να τραγουδάω και να βρίσκομαι επί σκηνής. Θα ήθελα επίσης να βρω δικά μου τραγούδια.

10 πράγματα που δεν γνωρίζουμε για τη Κυβέλη Καστοριάδη

1. Έχω τα ίδια αρχικά με τον πατέρα μου και τον παππού μου.

2. Φτιάχνω κούκις και μπράουνις.

3. Χορεύω κλακέτες.

4. Λατρεύω τα πανηγύρια και να χορεύω νησιώτικα.

5. Σπούδασα αρχαία.

6. Δε μου αρέσει η Αφροδίτη της Μήλου (είμαι της ομάδας της Νίκης της Σαμοθράκης).

7. Μικρή είχα καρφώσει το χέρι μου στα κάγκελα της εκκλησίας και έχω ακόμα το σημάδι.

8. Αγαπημένα μου «ναρκωτικά» είναι η σοκολάτα και το ουίσκι.

9. Τρελαίνομαι για το μελτέμι.

10. Μετακομίζω σ΄ ένα μήνα.

Από τη Δήμητρα Μποφυλάτου