tunes

Τετάρτη 26 Ιανουαρίου 2011

«ΤΑ ΠΙΟ ΤΡΕΛΑ ΠΑΡΤΥ…ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ»



Η ΛΟΓΙΚΗ ΤΟΥ ΑΝΤΑΛΛΑΞΕ ΚΑΙ ΜΗΝ ΑΓΟΡΑΖΕΙΣ(SWAP NOT SHOP), ΕΙΝΑΙ Η ΣΥΝΗΘΕΙΑ… ΠΟΥ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΛΑΤΡΕΙΑ!

 από τη Κατερίνα Θεοδωροπούλου, αναδημοσίευση από το  "Glam"


Είναι βραδάκι τετάρτης, περπατάω στα στενάκια στο γκάζι και κατευθύνομαι προς το κ44, με αρκετή περιέργεια για το ποιες είναι οι «οι τρεις χάριτες» του «swap not shop»  που έχουν ταράξει τα κατεστημένα της αγοραστικής μανίας. Με μότο το «Αγαπάτε τα ρούχα», οργανώνουν τα πιο φευγάτα πάρτυ ανταλλαγής ρούχων. Η Θάλεια, Η Βιβιάνα και η Σάντρα είναι λοιπόν αυτές που έμαθαν στον κόσμο το ότι «Το σκουπίδι του ενός, είναι θησαυρός για τον άλλον». Εγώ κατάφερα να γνωρίσω μόνο τις δύο πρώτες αφού η τρίτη βρίσκεται στο Λονδίνο. Χαμογελαστές και «τρελές», με το που τις γνωρίζεις καταλαβαίνεις πως δεν υπάρχουν πιο κατάλληλα άτομα για αυτό το concept. Ήρθε λοιπόν η ώρα να μάθουμε δια στόματος ειδικών, τα μυστικά… του swap!

-Ποια είναι ακριβώς η λογική του «swap not shop»;
Στα δικά μας πάρτι, ο καθένας  μπορεί να φέρει όσα ρούχα θέλει, τα οποία βέβαια να είναι καθαρά και σε καλή κατάσταση, και να τα ανταλλάξει. Δεν είναι αναγκαίο να ανταλλάξει παντελόνι με παντελόνι ή φόρεμα με φόρεμα. Κάτι που εμείς μπορεί να μην το χρειαζόμαστε ή να μην το θέλουμε, για κάποιον άλλο μπορεί να είναι χρήσιμο. Επίσης, εμείς θέλουμε τα πάρτυ μας να έχουν φιλική ατμόσφαιρα και πάνω από όλα να περνάμε καλά. Γι αυτό άλλωστε δεν έχουμε κάποια τιμή εισόδου, όπως στο Λονδίνο για παράδειγμα.

-Εμπνευστήκατε αυτή την ιδέα επειδή έχετε ζήσει στο Λονδίνο και έχετε δει και εκεί παρόμοια events;
Είχαμε διαβάσει σε πάρα πολλά blogs για αυτή την ιδέα. Είχαμε πολλά ρούχα, κάποιες από εμάς είχαν και την εμπειρία από το πώς γίνονται στο εξωτερικό αφού είχαν πάει, βρήκαμε μία ταράτσα και κάναμε το πρώτο μας πάρτυ.

-Σε αυτά τα πάρτυ ανταλλαγής, τι ρούχα μπορεί να βρει κάποιος;
Τα πάντα. Από μάρκες του τύπου Prada μέχρι και vintage κομμάτια. Στο τελευταίο πάρτυ ήταν ένα ς κύριος που είχε στοκατζίδικο και έφερε ρούχα μάρκες.



-Μπορούμε  να αγοράσουμε κιόλας;
Μόνο ανταλλαγή. Απλά μία φορά, ήταν μα οργάνωση που βοηθούσε  πρόσφυγες να φτιάχνουν ρούχα. Έτσι αυτοί είχαν φτιάξει μερικά κομμάτια και εμείς για να τους βοηθήσουμε, είχαμε βάλει κάποια μικρή τιμή. Αλλά αυτό ήταν στην ουσία ανεξάρτητο από τη δική μας λογική.  

-Σε όλη αυτή την ιδέα, εμπλέκεται και η ανακύκλωση;
Ακριβώς αυτό είναι.. Απλά είναι μιας άλλης μορφή ανακύκλωση. Όπως ανακυκλώνεις τα μπουκάλια σου, τα χαρτιά σου, έτσι ανακυκλώνεις και τα ρούχα σου. Τα ρούχα έχουν μία ιστορία από τους ανθρώπους που τα φόρεσαν, έναν κόπο, μία διαδικασία. Είναι πολύ ωραίο να ξαναδίνεις ζωή σε κάτι που πια δεν χρειαζόταν στη ζωή κάποιου.

-Ο κόσμος ανταποκρίνεται θετικά σε αυτό το concept;
Είχε τρομερή απήχηση από τον κόσμο, δεν το περιμέναμε. Εάν μας το έλεγε κανείς, θα γελάγαμε γιατί δεν το επιδιώξαμε κιόλας. Είναι κάτι που ο καθένας μπορεί να το κάνει μόνος του. Κι εμείς το συνηθίζαμε από πριν αναμεταξύ μας αφού υπήρχαν ρούχα που δεν θέλαμε. Έτσι λοιπόν, το κάναμε αρχικά με τις φίλες μας και με κάποιες bloggers και μετά ήρθαν 500 άτομα! Είδαμε ξαφνικά τον κόσμο να το αγκαλιάζει. Δεν το περιμέναμε ότι οι Έλληνες θα ανταποκριθούν τόσο θετικά στα ρούχα από δεύτερο χέρι. Εμείς αυτό που θέλουμε είναι να μάθουν όσοι περισσότεροι μπορούν τη λογική της ανταλλαγής. Κι αυτό γιατί το swap έχει δική του ψυχή, πετάει και πάει στα ρούχα. Ας πούμε μας πήρε ένα κοριτσάκι από το γαλλικό σχολείο και μας ρωτούσε πως διοργανώνονται αυτά τα event γιατί θέλουν κι αυτά να κάνουν κάτι παρόμοιο!

-Το κοινό συνήθως προτιμά το swap και όχι το shop;
Στην αρχή ήταν άτομα που αγαπούσαν τα vintage ρούχα, που δεν ερχόντουσαν γιατί είχαν οικονομικό πρόβλημα. Μετά όμως, λόγω και του γεγονότος ότι έγινε γνωστό από τον τύπο, είχαμε το κοινό που θέλαμε. Τώρα πια έρχεται όποιος να ναι: παππούδες, γιαγιάδες, παιδιά, σκυλιά, κορίτσια, αγόρια. Τα έχουμε δει όλα.

-Θεωρείτε ότι όλο αυτό που κάνετε είναι για πολλούς Έλληνες ταμπού;
Πριν από ένα χρόνο θα σου λέγαμε μπορεί, τώρα πια με τίποτα. Πια είναι και ανάγκη αφού έρχονται άτομα και μας λένε ότι πια δεν ψωνίζουν, ότι έρχονται στα πάρτυ ανταλλαγής δυο φορές το χρόνο και είναι ικανοποιημένοι.

-Έρχονται άτομα που αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα ή που απλά αγαπούν τα vintage κομμάτια;
Άλλοι μας επισκέπτονται επειδή αγαπούν ένα αντικείμενο και θέλουν να του δώσουν μια νέα ζωή άλλοι επειδή έχουν ανάγκη. Επειδή όμως πολλά ρούχα στην αγορά είναι φτηνά, δεν νομίζουμε ότι έρχονται κυρίως για λόγους οικονομικούς. Φυσικά πολύ σημαντικό είναι και το ότι όποιος έρχεται θέλει να δώσει κιόλας.


-Όλο αυτό θεωρείτε πως είναι μια απάντηση στην οικονομική κρίση;
Εμείς το θεωρούμε μια απάντηση στον υπερκαταναλωτισμό και στο ότι γεμίζουμε τις ντουλάπες με ρούχα που δε φοράμε. Έτσι δεν αγαπάμε αυτά που έχουμε.

-Θάλεια, από ότι ξέρω τον τελευταίο χρόνο δεν έχεις ψωνίσει τίποτα…
Ήταν ένα στοίχημα με τον εαυτό μου και για να το κρατήσω το ανακοίνωσα στο blog. Έχω άπειρα ρούχα και σκέφτηκα να το κάνω. Για ένα χρόνο λοιπόν δεν έχω ψωνίσει τίποτα. Φοράω όσα έχω στην ντουλάπα μου, έχω ανταλλάξει ρούχα, έχω μεταποιήσει. Δεν είναι τόσο δύσκολο, όλα είναι μια ιδέα. Για εμένα πια η ατάκα του δεν μπορώ να ζήσω χωρίς αυτό το ρούχο ή το ερωτεύτηκα, δεν υπάρχει. Ήταν μια καλή αποτοξίνωση και πάνω από όλα ένα reality check.

-Τι συμβουλή θα δίνατε στις γυναίκες που μας διαβάζουν;
Όσο κλισέ κι αν ακούγεται, να αγαπούν τον εαυτό τους. Δεν πρέπει να ακολουθούν μόδες γιατί όλα περνούν. Πρέπει απλά να βρουν τα προσωπικό τους στυλ και να υποστηρίζουν ότι κι αν φοράνε. Να σκέφτονται πριν αγοράσουν κάτι και να αγαπούν ό,τι παίρνουν. Φαντασία χρειάζεται και τίποτα άλλο. Για παράδειγμα οι ντουλάπες της μαμάς και της γιαγιάς είναι θησαυρός!


Info: -Θάλεια Γελαδάκη
-Βιβιάνα Μηλιαρέση
-Σάντρα Οντέτ Κυπριωτάκη
-επόμενη συνάντηση, το Μάρτιο
          www.lifeinathens.com
          www.swishing.gr
          Facebook group: swap not shop
       


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου